احمد پوری: سرقت ادبی بی اخلاقی در حوزه نشر است - محمدعلی جعفریه: ناشران (پخته خوار) سرقت ادبی می کنند

ناشران «پخته خوار» با کتابسازی سرقت ادبی می کنند

محمدعلی جعفریه مدیر انتشارات «ثالث» موضوع سرقت ادبی را در سه بخش تحقیق، تالیف و یا ترجمه و کتاب سازی خلاصه کرد وگفت: موضوعات مربوط به سوژه های تحقیقاتی و پژوهشی در سرقت ادبی متفاوت است. زیرا ممکن است محققان در مسیر پژوهش های خود به یافته های جدید برسند و کتاب های هم موضوع با تحقیق را تکمیل تر کنند. مگر اینکه کلمه به کلمه و نتیجه گیری یکسان باشد که در مراجع قانونی قابل بررسی است.

وی ادامه داد: بخش دیگر مربوط به کتابسازی است به این ترتیب که برخی از ناشران «پخته خوار» رصد می کنند و آمار کتاب های پر فروش را در می آورند با یک رونوسی ساده به نام فرد دیگری روانه بازار می کنند و خوب هم فروش می کند و این موضوع باهث شده ناشرانی که کارهای بنیادی می کنند؛ دچار ضرر شوند. زیرا ناشران آماده خوار پول ترجمه، ویرایش و خیلی از امور دیگر را نمی دهند و کتاب هایی با کیفیت نازل و ارزان از طریق پلتفورم هایی مثل دیجی کالا عرضه می شود و مردم هم بدون توجه به اصالت اثر کتاب ها را خریداری می کنند.

مدیر نشر «ثالث» اظهار داشت: به عنوان مثال کتابی چون «ملّت عشق» از همین کتاب های تقلبی در بازار است و متاسفانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شد و یا قانون گذاران در این حوزه متوجه تقلب می شوند ولی کاری نمی کنند. اتحادیه ناشران این موضوع در دست بررسی دارد تا با دولت جدید وارد مذاکره شوند و در این مسیر مطبوعات و رسانه های جمعی در جهت آگاهی بخشی فعالیت کنند.

مدیر انتشارات «لوح فکر»: ناشران امانت دار خوبی نباشند فضای فرهنگی آلوده می شود

مدیر انتشارات لوح فکر که در زمینه انتشار کتاب هایی در حوزه ادبیات، تاریخ و مدیریت فعالیت می کند؛ درباره پیامدهای این موضوع گفت: ناشران امانت دار مولفان، مترجمان در حوزه های مختلف هستند و اگر این امانت داری به درستی انجام نشود، فضای فرهنگی آلوده می شود.

علیرضا خدادوست مدیر انتشارات لوح فکر با بیان این مطلب، درباره سرقت ادبی و پژوهشی که در فضای فرهنگی و برخی ناشران وجود دارد؛ گفت: متاسفانه سرقت های ادبی و پژوهشی در حوزه های مختلف صورت می گیرد که راه حل های قانونی صریحی هم برای پیگیری حق مولف وجود دارد و بنا بر نظر کارشناس در مواردی رای به نفع مولف اول داده شده است، اما آنچه فضای فرهنگی به خصوص نشر را نا امن می کند، اعتمادی است که بین ناشر و مولف یا مترجم و پژوهشگر وجود دارد که متاسفانه با سرقت های ادبی و پژوهشی این اعتماد از سوی نویسنده نسبت به ناشر کم رنگ و خدشه دار می شود.

وی ادامه داد: در واقع سرقت های ادبی موجب می شود، نویسندگان اعتمادی برای قرار دادن ایده و پژوهش های خود به ناشران نداشته باشند. این در حالی است که مولفان، محققان و مترجمان جز سرمایه های فرهنگی به خصوص ناشران به شمار می روند.

خداپرست اظهار داشت: بنابراین اعتماد بین ناشر و مولف حرف اول را می زند. در یک مورد که اخیرا با آن مواجه بودم و در فضای نشر کتاب هم پیچید، انتشار یک موضوعی پژوهشی به فاصله یکسال توسط دو ناشر بود که این موضوع نشان می دهد در حوزه یافتن سوژه تحقیقاتی و تبدیل آن به کتاب ضعف وجود دارد. وگرنه چطور می شود که در عرض تنها یک سال یک ایده تکرار شود؟

این ناشر کتاب در حوزه ادبیات، تاریخ و مدیریت با بیان این مطلب که سرقت هایی از این دست انگیزه نویسنده را برای انتخاب سوژه های بکر و کار بر روی آنها کم می کند؛ گفت: یک نویسنده، پژوهشگر در طول مدت تحقیق و نگارش خود هیچ حق تالیفی دریافت نمی کند و تنها بعد از معرفی کار به ناشر و چاپ کتاب حق التحریر دریافت می کند. و اگر مسائلی از این دست پیش آید انگیزه نویسنده برای ماندن در فضای فرهنگی کم می شود؛ با این شرایط هیات تحریره انتشارات باید با بالا بردن دقت در انتخاب سوژه ها برای ایجاد و تقویت انگیزه مولفان تلاش کنند.  

خداپرست در پاسخ به این سئوال که آیا سامانه ای برای ثبت ایده اولیه محققان در وزارت ارشاد وجود دارد؟ گفت: سامانه الکترونیکی ثبت ایده در وزارت ارشاد وجود دارد و افراد می توانند به صورت آنلاین ثبت ایده کنند و اگر ایده ای در سامانه ثبت شود می تواند در دادگاه کمک رسان باشد.

این خبر توسط سایت خبرآنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : خبرآنلاین