دانلود فیلم
وزیر آتی فرهنگ و ارشاد با چه  مشکلاتاساسی مواجه است؟

وزیر آتی فرهنگ و ارشاد با چه مشکلاتاساسی مواجه است؟

۲۴ مرداد ۱۴۰۳ - ۲۰:۱۳ زمان مطالعه : 14 دقیقه
سرویس فرهنگ و هنر - یکی از وزارتخانه‌های مهم برای هر دولتی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که برای تصدی ریاست آن سید عباس صالحی مطرح شده است، برای بررسی انتظارات هنرمندان از وزیر آتی فرهنگ و ارشاد اسلامی در دو حوزه سینما و موسیقی با عباس یاری، محمود گبرلو و محمدرضا لطفی به عنوان منتقدان حوزه سینما و کیوان ساکت و سعید ذهنی به عنوان منتقدان و اساتید حوزه موسیقی به گفت‌وگو پرداختیم که بخشی از این درخواست‌ها را در ادمه می‌خوانید.

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبر ناب به نقل از خبرآنلاین - مهسا بهادری: شانزدهم تیر پس از برگزاری دو دوره انتخابات، مسعود پزشکیان به عنوان رییس جمهور دولت چهاردهم روی کار آمد. پس از این اتفاق انتظار تغییر وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی و به دنبال آن رییس سازمان سینمایی وجود دارد و این روزها، این پرسش که چه کسی به عنوان وزیر فرهنگ وارشاد آتی معرفی می شود، تبدیل به یک دغدغه شده و همه منتقدان و اهالی سینما به نحوی تلاش می کنند تا معضلات امروز فرهنگ و هنر کشور و سینمای ایران را به گوش وزیر و رییس سازمان سینمایی بعدی برسانند، دغدغه هایی از قبیل تقسیم هنرمندان به خودی و غیرخودی، کنار گذاشته شدن هنرمندان، نگاه های خصمانه به جامعه هنری و وجود رانت در سینما از موضوعاتی است که منتقدان به آن اشاره کردند و پیرو همین ماجرا هم کارگروهی تحت عنوان «فهرست اعضای کمیته وزارت فرهنگ وارشاداسلامی» در دولت چهاردهم مشخص شده است.

وزیر آتی فرهنگ و ارشاد با چه  مشکلاتاساسی مواجه است؟

کانون کارگردانان چه گفتند؟

با تغییر دولت و روی کارآمدن وزیران جدید مطالبات جدی در این حوزه مطرح شده است و کانون کارگردانان سینمای ایران با استقبال از شعار دولت جدید که آمده تا تغییرات اساسی در عرصه مدیریت فرهنگی ایجاد کند و با حمایت از تفکر مشاور فرهنگی این دولت که معتقد به دولت فرهنگی است نه فرهنگ دولتی، خواهان تغییرات زیر است:

۱.دلجویی از همه اهالی سینما و سینماگرانی که به خاطر تفکر، نظر و اعتراضشان با نگاه امنیتی تحقیر، ممنوع الکاری و زندان روبرو شدند.

۲.مدیریت جدید نباید اجازه دهد نهادهای امنیتی و موازی در سینما دخالت کند.

۳.مدیریت جدید باید فضای امنی برای فیلمسازان سینمای متفکر فراهم کند.

۴.ما خواهان حذف هر گونه نظارتی قبل از ساخت فیلم هستیم و پروانه ساخت باید حذف شود.

۵.شفاف کردن همه مسائل فرهنگی و فشارهایی که بر دولت فرهنگی وارد خواهد شد.

۶.مدیریت جدید باید با عدالت با همه اهالی سینما برخورد کند و خودی و غیر خودی نباید در ساخت فیلم مد نظر قرار گیرد.

۷.همه فیلم هایی که در سه سال گذشته و سالهای قبل تر توقیف شدند باید پروانه نمایش بگیرند

۸.اگر مدیریت سینما در سه سال گذشته مجبور شد برای حفظ بقا از سینمای کمدی و سینمای عامه پسند حمایت کند این سینما مسلمأ پاشنه آشیل مدیریت فرهنگی دولت جدید خواهد شد چون برخی از فیلم های کمدی که در سه سال گذشته به نمایش در آمده اند اگر در دولت های قبل به نمایش در می آمدند با تحلیل ها و تفسیرها و مخالفینی روبرو می شدند.

پیرو همین بیاینه سراغ عباس یاری، محمود گبرلو و محمدرضا لطفی منتقد و کارشناس سینما رفتیم تا بپرسیم که در حال حاضر چه دغدغه ای در میان سینماگران وجود دارد و در حوزه فرهنگ وهنر، علی الخصوص سینما چه انتظاری از جانب هنرمندان وجود دارد که مدیران آینده باید پاسخگوی آن باشند. در ادامه چکیده ای از هر سه گفت وگو را به صورت پرونده می خوانید.

صالحی گزینه روی میز دولت پزشکیان

یکی از وزارتخانه های مهم برای هر دولتی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که برای تصدی ریاست آن سید عباس صالحی مطرح شده است.

 سید عباس صالحی، حسین انتظامی، احمد مسجدجامعی و حجت الله ایوبی گزینه هایی بودند که پیش از این نام آن ها به عنوان سکان دار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح شده بود. همچنین بر اساس رفتار انتخاباتی مسعود پزشکیان در مناظرات، که دولتش را دولت ملی می نامید؛ دولت چهاردهم برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سراغ کابینه دولت سیزدهم هم رفت که از کابینه مورد اشاره، نام های سید محمد هاشمی و عزت الله ضرغامی برای تصدی این پست عنوان شدند.

اما در نهایت سه روز پیش سید عباس صالحی به عنوان گزینه اصلی وزیر فرهنگ و ارشاد کابینه پزشکیان معرفی شد.

سید عباس صالحی از جمله وزرایی بود که در دوره ۴ ساله ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ در دولت روحانی سال های نسبتا آرامی را پشت سر گذاشت. سال هایی که دولت دوازدهم در کنار تلاطم های شدید اقتصادی به میزان زیادی به آرامش و سکوت حوزه فرهنگ نیاز داشت تا سابقه ذهنی مردم از هم سویی نسبتا بیشتر جامعه هنرمندان با دولت های اصلاح طلب و رویکرد نسبتا باز آن ها، به هم نریزد و طبق معمول از فرهنگ وهنر به عنوان ابزار تسکین بخش و پایدارساز حوزه اقتصاد و سیاست استفاده شود.

صالحی دانش آموخته علوم حوزوی و در دانشگاه نیز فلسفه خوانده است، در دو حوزه علمیه مشهد و قم در محضر آیات عظام وحید خراسانی، جواد تبریزی، سید عزالدین زنجانی، میرزا علی آقا فلسفی و دیگران تلمذ کرده؛ هرچند لباس روحانیت به تن ندارد. صالحی همچنین در مباحث فلسفی از محضر استادان ابراهیمی دینانی، انصاری شیرازی، جوادی آملی و حسن زاده آملی بهره برده است. او از سال ١٣٧٠ تاکنون دروس مرتبط با فقه و فلسفه و کلام اسلامی را در حوزه و دانشگاه تدریس کرده است.

وزیر پیشنهادیِ فرهنگ چه برنامه هایی دارد؟

او کلان برنامه های خود را در قالب متنی ۹ صفحه ای اولویت بندی کرده است.

در آغاز این برنامه چنین آمده است: اگرچه پاسداشت و تقویت اصالت و هویت -ایرانی اسلامی عامل اصلی معنابخشی به کنشگری ها در مقام تقنین سیاستگذاری و اجرا در همه عرصه های مدیریتی کشور است اما وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان کلان دستگاه نظام فرهنگی کشور این مهم را باید به عنوان رکن محوری در برنامه ریزی راهبری و حکمرانی امور فرهنگی کشور مدنظر داشته باشد معیارهای مصرح در چشم انداز کشور و محتوای مفاد ناظر به امور فرهنگی در برنامه هفتم پیشرفت کشور نیز موید معنای فوق هستند.

اما سئوال مهم در این خصوص چگونگی تحول و نوآفرینی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تحقق هدف متعالی مذکور است. پیش از پاسخ به این سئوال باید تأکید کرد اکنون مقام پاسخگویی به این سئوال مقام برنامه های خرد و اقدامات عملیاتی نیست بلکه قبل از پاسخ خرد به این سئوال لازم است در سطح حکمرانی امور فرهنگی به این سئوال پاسخ داده شود چراکه از یک سو کنشگری دستگاه های فرهنگی در دهه های اخیر از یک سو و تحولات مهم در سطح ملی و جهانی از سوی دیگر سبب شکل گیری چند مسئله مهم در سطح حکمرانی فرهنگی کشور شده است اهم این مسائل عبارتند از:

اقول کنشگری و میدان داری مردم در آفرینشها و فعالیت های فرهنگی

تغییر موازنه مصرف فرهنگی در کشور به نفع محصولات فرهنگی غیرایرانی

عدم شکل گیری زیست بوم اقتصاد فرهنگ به واسطه مداخلات تصدی گرایانه بازیگران دولتی و شبه دولتی

شکاف عمیق و سریع فناورانه تا سطح کنشگری هوش مصنوعی در تولید فرهنگی و هنری بروز

براین اساس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت چهاردهم همت خود را مصروف چند کلان برنامه اولویت دار به شرحی که ادامه خواهد،آمد مصروف خواهد کرد تا ضمن پاسخگویی به مسائل فوق بهبود وضعیت در شاخص های عملکردی مندرج در برنامه هفتم و نیز شاخص های پیامدی ناظر به پاسداشت و تقویت اصالت و هویت ایرانی اسلامی (از جمله مصادیق مندرج در سند چشم انداز) را در پی داشته باشد.

هنرمندان چه انتظاراتی دارند؟

برای بررسی انتظارات هنرمندان از وزیر آتی فرهنگ و ارشاد اسلامی در دو حوزه سینما و موسیقی با عباس یاری، محمود گبرلو و محمدرضا لطفی به عنوان منتقدان حوزه سینما و کیوان ساکت و سعید ذهنی به عنوان منتقدان و اساتید حوزه موسیقی به گفت وگو پرداختیم که بخشی از این درخواست ها را در ادمه می خوانید.

شفافیات و پایان به باندبازی

در گام اول و اولین نیازی که از جانب عباس یاری و محمود گبرلو برای هنرمندان مطرح شد، یکی ایجاد شفافیت و دیگری رفع بندبازی در سینما بود.

عباس یاری درباره اعمال شفافیت در سینما می گوید: «در گام اول درمورد نقاط قوت و ضعف کارش شفافیت داشته باشد. البته که تلاش برای برون رفت از مزاحمت های اشخاصی که منتصب به گروه ها، باندها و جناح های مختلف هستند و به قول معروف خرِ خودشان را می برند، کار بسیار دشواری است، به همین خاطر است که طی تمامی این سال ها، نیروهای کارآمد و متخصص، بار سفر بسته اند و از این کشور رفته اند و جای شان را به کسانی داده اند که مجیزگو، ریاکار و متملق بوده اند.»

محمود گبرلو هم با اشاره به یک بحران جدی به نام باندبازی در سینما می گوید: «نکته دیگری که الان تبدیل به یک بحران شده و مهم است که وزیر فرهنگ در برنامه های خودش به آن رسیدگی کند رفع کردن این گروه بندی ها یا باندبازی هایی است که در سینما وجود دارد و نیاز است که از این فضا فاصله گرفته شود و همه اهالی سینما با هر مدل تفکر و اندیشه بتوانند خلاقیتشان را به سینما بیاورند.»

وزیر آتی فرهنگ و ارشاد با چه  مشکلاتاساسی مواجه است؟

آشتی عمومی با هنرمندان

به واسطه برخی از اتفاقاتی که در این سال ها رخ داده بسیاری از هنرمندان یا کنار رفتند، یا از فعالیت کنار گذاشته شدند، لطفی و گبرلو هر دو با اشاره به این موضوع به ایجاد نوعی دوستی و آشتی از جانب وزیر آتی با هنرمندان اشاره کردند.

لطفی درباره این آشتی می گوید: «به نظر من آنچه که اهمیت دارد این است که آن ها در گام اول باید یک صلح، دوستی و رفاقی با تمام سینماگران از اقشار، طیف ها و نگرش های مختلف ایجاد کنند. به زعم من در حال حاضر از جانب برخی از هنرمندان یک نوع دلگیری و دلخوری ایجاد شده و فضا مقداری بسته شده است، به نظر من اولین کاری که رییس سازمان سینمایی آیند اگر بخواهد که یک سینمای پویا، فعال و خوبی را در چهار سال پیش رو داشته باشند باید این رفاق و همدلی را به جامعه سینماگر بازگردانند.»

گبرلو هم توضیح می دهد: «به نظر من به خاطر عملکرد متولیان سینمایی در چند سال اخیر مخصوصا در دولت سیزدهم جمع زیادی از هنرمندان معترض خودشان را از فضای سینمای ایران کنار کشیدند و به اصطلاح عموم قهر کرده اند. فراموش نکنیم که این موضوع ضرر بسیار زیادی به عرصه فرهنگ هنر و جامعه می زند در صورتی که متولیان سینما اگر با تعامل و محبت و رفتاری که در شان هنرمندان باشد پیش بروند، این هنرمندان که کنار رفتند یا کنار گذاشته شدند، دوباره به میدان می آیند و این ماجرا کاملا به نفع سینما است و باعث رونق در این عرصه می شود. طبیعتاً در این شرایطی که با هجوم گسترده تفکر و اندیشه های جهانی روبه رو هستیم، امکان تولید متناسب با فرهنگ ایرانی وجود دارد به نظر من وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، باید تلاش کند که هنرمندان سینما دوباره با متولیان سینمایی آشتی کنند تا یک رونقی به سینما بازگردد.»

وزیر آتی فرهنگ و ارشاد با چه  مشکلاتاساسی مواجه است؟

راهی برای برون رفت سینما از این وضعیت

امروز کسانی به عنوان تهیه کننده و سرمایه گذار در سینمای ایران حضور پیدا کرده اند که با این پول های بی حساب و کتاب، هزینه تولید و دستمزدها را چنان بالا برده اند که تهیه کننده های دلسوز میدان را خالی کرده اند و توان رقابت با این حضرات را ندارند ضمن این که سینمای ایران چنان از برنامه ریزی های فرهنگی تهی شده که هر کسی که پول و سرمایه ای دارد، مثل آب خوردن وارد سینما می شود و با ساختن فیلم های مبتذل و وصل شدن به حلقه قدرت برای آن پروانه می گیرد و چپ و راست در ماهواره ها تبلیغ پخش می کند و با همدستی سینماداران، یکه تازی می کند. فکر می کنم این تهیه کننده ها فیلم هایی را که خودشان هم ساخته اند تماشا نمی کنند و فقط به دنبال درآمد آن فیلم هستند یعنی به سینما به عنوان یک منبع درآمدزایی و دکان نگاه می کنند.

محمدرضا لطفی در پیشنهادی برای بهبود این وضعیت می گوید: «لازمه این مسئله این است که سینمای اجتماعی دوباره رواج پیدا کند. متاسفانه در حال حاضر ما شاهد از بین رفتن سینمای اجتماعی هستیم. مسئله دیگر این است که آن چیزی که اکنون سینما به آن مبتلا شده، عقب ماندن نسبت به جامعه است. دقیق تر بخواهم به این نکته اشاره کنم، اکنون موضوعات و دغدغه های جامعه خصوصا در بعد اجتماعی، جلوتر از مباحثی هستند که روی پرده سینما به نمایش در می آید. ما اگر زمانی سینمای پویایی داشتیم به این خاطر بود که موضوعات مطرح شده پیشروتر از مسائل موجود در جامعه بودند. اتفاقی که در چندسال اخیر و با اعمال سخت گیری در مرحله پروانه ساخت و پروانه نمایش صورت گرفت و با جهشی که جامعه در مورد موضوعات مختلف با آن مواجه شد، سبب شد که جامه با شتاب فراوان رو به جلو حرکت کند و سینما با سرعت فراوان عقب رانده شود و همین مسئله سبب شد که مردم آنچه را که روی پرده سینما می بینند در زندگی خودشان احساس نکنند.»

عباس یاری هم درباره راهی برای بهبود این شرایط می گوید: «به نظر من معاونت سینمایی وزارت ارشاد و رییس سازمان سینمایی باید یک برنامه زمان بندی شده برای سامان دهیِ وضع موجود اعلام کنند؛ این که چه اهدافی دارند و تضمین بدهند که هر چند ماه یکبار توضیحی از پیشرفتِ این برنامه ها ارائه دهند و آماده شنیدنِ نقطه نظرهای کارشناسان و اصناف سینمایی باشند، این که چند درصد از این برنامه ریزی ها محقق شده و با چه مشکلاتی روبرو شده اند. فعلا با یک گیجی در برنامه ها مواجه هستیم.»

وزیر آتی فرهنگ و ارشاد با چه  مشکلاتاساسی مواجه است؟

وزیر فرهنگ و همه کارکنان این نهاد، خدمت گزاران هنرمندان راستین و دلسوز ایران هستند

کیوان ساکت درباره مهم ترین وظیفه وزیر آتی گفت: «نخستین و مهم ترین موضوعی که باید به آن بپردازم و آن را به مسئولین یادآوری کنم این است که وزیر فرهنگ وارشاد و همه کارکنان این نهاد، خدمت گزاران هنرمندان راستین و دلسوز ایران هستند، نه مدیر و کارفرمای آن ها و در این راستا یکی از مهم ترین چیزها شناخت ژرف و بنیادین فرهنگ ایران و گرامی داشتن آن و تلاش برای گسترش آن به گونه ای شایسته است. وزیر فرهنگ وارشاد باید دغدغه فرهنگی داشته باشد. شوربختانه  و با هزار افسوس، در گذشته وزیرانی داشتیم که به گوش ندادن موسیقی و نرفتن به کنسرت افتخار می کردند.»

او ادامه داد: «بنابراین دوباره یادآوری می کنم که وزیر فرهنگ و همه دست اندرکاران حوزه فرهنگ که یک سِمَت دولتی دارند، باید خود را خدمت گزاران هنرمندان راستین بدانند. وظیفه  آن هاست که شرایط برگزاری کنسرت ها را آسان کند تا همه هنرمندان چه بانوان و چه مردان ورجاوند کشور بتوانند در عرصه هنر فعالیت داشته باشند.»

به جای وزارت فرهنگ و ارشاد از نام وزارت فرهنگ و هنر استفاده کنید

ساکت نقش صداوسیما را هم پر رنگ دانست و گفت: «درباره صداوسیما باید بگویم بی گمان خط مشی و کارکرد صداوسیما ممکن است خیلی دور از حوزه کاری وزیر فرهنگ باشد؛ اما امیدوارم که وزیر فرهنگ بتواند در عملکرد صداوسیما که یکی از نهادهایی است که بیشترین صدمه را به فرهنگ و زبان و موسیقی ایران زده تاثیر بگذارد. نکته مهم دیگر اینکه بهتر است به جای نام وزارت «فرهنگ وارشاد» از نام وزارت «فرهنگ وهنر» استفاده شود، به این خاطر که آن ها می خواهند چه چیزی را ارشاد کنند؟ به گمان من این نام از بیخ وبن برازنده این وزارت خانه و هنرمندان این کشور نیست در حالی که اگر ما درست به نام وزارت فرهنگ وهنر بنگریم می بینیم که وقتی فرهنگ و به دنبال آن هنر گسترش پیدا می کند، نیاز به هیچ چیز دیگر در جامعه نیست و خود این ماجرا می تواند بیش ترین راهنمایی کننده و ارشاد کننده انسان ها، جامعه و مردم به سوی راستی و درستی باشد.

او توضیح داد: «هرچند در سال های اخیر رفتارهای بسیار تاسف انگیز و نادرستی از مدیران ارشد این وزارتخانه دیدیم که در پی آن به جای برکناری، سمت بالاتری گرفتند که سخن گفتن درباره آن شایسته این مجال نیست. پیشنهاد این است که اگر این وزارتخانه تصمیم دارد که در راستای گسترش فرهنگ وهنر گام بردارد، از نام «وزارت فرهنگ و هنر» بهره ببرد.»

موازی کاری در عرصه موسیقی آسیب رسان است

یکی از موضوعات جدی در حوزه موسیقی عدم نمایش ساز در صداوسیما است که همواره منجر به انتقاد بسیاری از کارشناسان و منتقدان شده است. ذهنی این مسئله را یک چالش بزرگ می داند و توضیح می دهد: «یک چالش دیگر نمایش ندادن سازها است. چرا نمایش دادن ابزار موسیقی برای چند شبکه برون مرزی از نظر شرعی، هیچ ایرادی ندارد ولی برای خودمان ایراد دارد؟ مگر نشان دادن ساز چه لطمه ای می تواند به جامعه وارد کند؟
نشان ندادن ساز تا کنون چه لطمه ای به ما وارد کرده است؟»

سعید ذهنی درباره موازی کاری های موجود در عرصه فرهنگ و هنر توضیح می دهد: «الان دیگر مانند گذشته نیست اگر در تلویزیون نمایش داده نشود، گستردگی ارتباطات و دسترسی به منابع بین المللی به حدی بالا است که تمام جوان ها نوجوانان در هر سنی به هرچیزی که نیاز داشته باشند با یک جست وجوی ساده می توانند به آن دست پیدا می کنند. ماجرا این است که اگر ما در رسانه خودمان این ساز را نشان ندهیم افراد آن را جست وجو می کنند و از شبکه های دیگر یا در یوتیوب با اجرای بهترین اساتید جهانی آن را تماشا می کنند. آقای وزیر محترمی که از ارکان اصلی سیاست گذاری های فرهنگی قلمداد می شوند باید به این نکات و مشکلات توجه کند. تلاش کند که این موازی کاری درباره ی نظارت بر امور فرهنگی حل شود، ارشاد مجوز می دهد، تلویزیون مجوز نمی دهد، تلویزیون مجوز می دهد، حوزه هنری اجازه نمی دهد، حوزه هنری و ارشاد و تلویزیون همه اجازه می دهند بقیه نهادها اجازه نمی دهد. تکلیف موسیقی و اهالی آن باید مشخص باشد تا هر نهاد و مجموعه ای اجازه ی ورود و نظارت بر آن را به خود ندهد.»

وزیر آتی فرهنگ و ارشاد با چه  مشکلاتاساسی مواجه است؟

برای دسترسی سریع به تازه ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.

این خبر توسط سایت خبرآنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : خبرآنلاین

اخبار گوناگون در خبر ناب