جیمز کامرون استفاده از هوش مصنوعی در سینما را مفید می داند

وی تاکید کرد توانایی ایجاد محتوایی که با تقلید از افراد بزرگ ساخته شود به هیچوجه جالب نیست و افزود: من آرزو دارم به سبک ریدلی اسکات و به سبک استنلی کوبریک باشم. این پیامی است که به عنوان یک فیلمساز در ذهن من نقش بسته است، این که به سبک جورج میلر باشم و هنگام ساخت فیلم از روش لنز واید، حرکت آرام، بالا آوردن دوربین و رسیدن به یک کلوزآپ استفاده کنم. بله؛ این کاری است که من دوست دارم انجام دهم. من تاثیر این کار را می دانم. هر کسی می داند چه چیزی برایش تاثیرگذارتر است.

کامرون که مهمان برنامه ای بود که توسط اندرو باسورث، مدیر ارشد غول فناوری متا میزبانی می شد، درباره هوش مصنوعی مولد بسیار صحبت کرد و در حالی که باور داشت برای استفاده از آن در جلوه های ویژه خوش بین است، اما مطمئن نبود که درست باشد استودیوها، غول های فناوری و قانون گذاران بر تنظیم مدل های ورودی و خروجی هوش مصنوعی متمرکز شوند.

کامرون که سال پیش به هیئت مدیره شرکت هوش مصنوعی Stability AI پیوسته، درباره این تصمیم گفت: قبل ترها شرکتی تأسیس می کردم تا بتوانم از یک موضوع سردربیاورم، اما حالا به این نتیجه رسیده ام که شاید این بهترین راه برای انجام کاری نباشد. بنابراین به هیئت مدیره یک شرکت خوب و رقابتی پیوستم که سابقه خوبی دارد. وی افزود: هدف من لزوماً این نبود که یک عالم پول به دست بیاورم. می خواستم فضای هوش مصنوعی را درک کنم، بفهمم چه چیزی در ذهن توسعه دهندگان آن هست و آنها چه هدفی دارند؟ چرخه توسعه آنها چیست؟ برای ایجاد یک مدل جدید که یک کار هدفمند را انجام دهد، باید چقدر هزینه کرد. در واقع هدف من تلاش برای استفاده از هوش مصنوعی و ادغام آن در کارهای جلوه های ویژه بود.

وی تاکید کرد برای ساخت فیلم های بزرگی که همیشه دوست داریم تماشا کنیم واو هم دوست داشته آنها را ببیند یا بسازد مانند «تلماسه» و «تلماسه ۲» و فیلم های سنگین با جلوه های بزرگ، باید فهمید که چگونه می توان هزینه ها را به نصف کاهش داد.

کامرون گفت: این به معنای اخراج نیمی از پرسنل نیست، به معنی دوبرابر کردن سرعت آنها برای تکمیل یک کار است. این کار آهنگ حرکت شما را سریعتر و چرخه توان عملیاتی شما را قوی تر می کند و هنرمندان باید این مسیر ادامه دهند و کارهای جالب بیشتر و بیشتری تولید کنند. این دیدگاه من برای استفاده از هوش مصنوعی است.

پیشنهاد کامرون درباره مبحث پرچالش آموزش مدل های هوش مصنوعی این بود که قانون گذاران و حقوق دان ها بهتر است بیشتر بر خروجی برنامه ها و فن آوری هوش مصنوعی متمرکز شوند تا ورودی ها و داده های آموزشی.

این کارگردان گفت: بیشتر تردید در هالیوود و صنعت سرگرمی به مسائل مربوط به منبع اطلاعات برای داده های آموزشی بازمی گردد و اینکه چه کسی سزاوار چه چیزی است، و حفاظت از کپی رایت. من فکر می کنم این نگاه اشتباهی است. من یک هنرمند هستم. هر کسی که یک هنرمند است، هر کسی که انسان است، یک مدل است.

او در ادامه گفت: ما مدل هایی هستیم که در فضا و زمان حرکت می کنیم و بر اساس داده های آموزشی خود واکنش نشان می دهیم. منظور من این است که به عنوان یک فیلمنامه نویس، یک فیلم ساز، اگر بیایم و دقیقاً «جنگ ستارگان» را کپی کنم، از من شکایت می شود. حتی اگر کار به اینجا نکشد هم باز همه می گویند، خیلی شبیه «جنگ ستارگان» است و من حتی پول کار را هم نمی گیرم. من می دانم چه چیزی دوست دارم و می دانم چه چیزی را تقلید می کنم. هر فیلمنامه ای که می نویسم، باید بر اساس نزدیک بودن به چیزی دیگر و احتمال سرقت ادبی، قضاوت شود.

کامرون تاکید کرد هوش مصنوعی با محصولاتی که دقیق تر خلق شوند به فیلم سازان کمک می کند تا بهتر و کامل تر به دیدگاه های خود نزدیک شوند و افزود غول های هوش مصنوعی مانند OpenAI و حتی متا رقابتی با هالیوود ندارند.

سازنده «آواتار» گفت: به OpenAI نگاه کنید، هدف آنها که ساختن فیلم هایی برمبنای هوش مصنوعی نیست. ما مثل یک تبخال روی لب آنها هستیم. آنها به ساخت محصولات مصرفی برای ۸ میلیارد نفر فکر می کنند و جایگاه سینما در این میان فقط یک برنامه کاربردی کوچک است و اینجاست که من می توانم توجه گروه های کوچک تری که در حال توسعه هوش مصنوعی هستند را جلب کنم تا برای حل مشکل من به من کمک کنند.

کامرون در حال حاضر در حال تکمیل فیلم بعدی «آواتار» با عنوان «آواتار: آتش و خاکستر» است که ماه دسامبر اکران خواهد شد، و طبق گزارش ها در عنوان آن ذکر شده که در ساخت فیلم از هوش مصنوعی استفاده نشده است.

این خبر توسط سایت خبرآنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : خبرآنلاین