اسکار بردیم اما زندگی مان بهتر نشد

یکی دیگر از کارگردانان فیلم، یوال آبراهام که اهل اسرائیل است، گفت که بلال پس از حمله گروهی از شهرک نشینان در روستای زادگاهش، سوسیا، دچار جراحاتی در ناحیه سر و شکم شده و خونریزی داشته است.

پس از آنکه آکادمی اسکار، به گفته آبراهام، از صدور بیانیه حمایتی از بلال پس از پیروزی فیلم امتناع کرد، این نهاد به سرعت عذرخواهی کرد و در بیانیه ای اعلام کرد: «ما هرگونه سرکوب آزادی بیان را در هر شرایطی محکوم می کنیم.»

اکنون بلال با قلم خود درباره این تجربه می نویسد. او روایت کرده که در شامگاه ۲۴ مارس، در حالی که در خانه اش بود، گروهی از مردان به او حمله کردند و احساس کرد که خود و همسرش ممکن است همان شب کشته شوند. بلال در یادداشت منتشر شده در روز جمعه نوشت: «نوشتن درباره آن لحظه برایم دشوار است. پس از کتک خوردن، دستبند زده، چشم بند بسته و به داخل یک خودروی نظامی پرتاب شدم. ساعت ها روی زمین، با چشم بند در جایی که بعدا فهمیدم یک پایگاه نظامی بود، دراز کشیده بودم، در ترس از اینکه مدت طولانی بازداشت و بارها مورد ضرب وشتم قرار بگیرم. یک روز بعد آزاد شدم.»

او گفت که بردن جایزه اسکار تنها سه هفته پیش از این حادثه، «یکی از شگفت انگیزترین لحظات زندگی اش» بود. بلال نوشت:«طعم قدرت و امکان را چشیدم... لس آنجلس و مراسم اسکار کاملا متفاوت از جهانی بود که من می شناسم: ساختمان های عظیم، خودروهای پرسرعت و ثروتی که در اطراف موج می زد. و ناگهان ما چهار نفر، روی یکی از مهم ترین صحنه های جهان ایستاده بودیم و جایزه را دریافت می کردیم.»

با این وجود، بلال اعتراف کرد که با وجود این موفقیت جهانی، آن ها نتوانسته اند تغییر ملموسی در زندگی مردم خود ایجاد کنند. او نوشت: «زندگی من همچنان در گرو اراده شهرک نشینان و اشغال است. جامعه ما همچنان از خشونت بی پایان رنج می برد. فیلم ما اسکار گرفت، اما زندگی ما بهتر از قبل نشده است.»

بلال با اشاره به این که حمله به او و جامعه اش «وحشیانه» بود اما این نوع حملات در منطقه امری رایج است، افزود: «تنها چند روز بعد، ده ها شهرک نشین، بسیاری از آن ها نقاب دار، به روستای جِنبه، در نزدیکی سوسیا، حمله کردند. پنج نفر بستری شدند و بیش از بیست نفر بازداشت شدند. سپس ارتش به روستا یورش برد و خانه ها، مسجد و مدرسه را غارت کرد.»

با توجه به توجه رسانه ای که به خاطر پیروزی در اسکار به دست آمده بود، بلال یادداشت خود را با فراخوانی به مخاطبان به پایان برد و نوشت: «می دانم که اکنون هزاران نفر نام و داستان من و جامعه ام را می شناسند و در کنار ما ایستاده اند. لطفا حالا رویتان را برنگردانید.»

مستند «سرزمینی دیگر نیست»، که به دوستی در حال شکل گیری بین یک فعال فلسطینی و یک روزنامه نگار اسرائیلی می پردازد، توسط چهار کارگردان - دو فلسطینی و دو اسرائیلی - ساخته شد و در دوم مارس جایزه بهترین مستند را در نودوهفتمین دوره جوایز اسکار به دست آورد.

این خبر توسط سایت خبرآنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : خبرآنلاین