10 مطالبه بورسی از پزشکیان

به گزارش سرویس اقتصادی خبر ناب به نقل از فرارو - بورس تهران، به نهمین رئیس جمهور ایران چراغ سبز نشان داد. مسعود پزشکیان در حالی در ساعات اولیه روز شنبه به عنوان نهمین رئیس جمهور ایران انتخاب شد که شاخص کل بورس طی روز مذکور، با رشد ۴.۲ درصدی به ۲ میلیون و ۱۸۸ هزار واحد رسید.

به گزارش دنیای اقتصاد، همچنین رشد قابل توجه ارزش معاملات نیز سیگنال بازگشت اعتماد نسبی به بازار سرمایه را داد. این در حالی است که صف خرید صندوق های اهرمی نیز از غالب شدن هیجانات مثبت در بازار حکایت دارد، با این حال تحلیلگران بازار سرمایه رونق احتمالی بورس طی هفته جاری را یک صعود موقت قلمداد می کنند، چرا که تا زمان تعیین سیاست های دولت چهاردهم و انتخاب کابینه فاصله زیادی مانده و سیاستگذاری هیات دولت در کوتاه مدت بر بازار سرمایه اثرمی گذارد. از آنجا که رویکرد دولت پزشکیان، اعتماد به کارشناسان خبره است، ریسک های سیستماتیک به مراتب کاهش خواهد یافت.

بورسی ها برای بازگشت رونق به بازار سرمایه از دولت چهاردهم مطالبات مهمی دارند. حذف قیمت گذاری دستوری، شفافیت در سیاست های پولی و مالی، تک نرخی شدن قیمت ارز، ثبات رویه در سیاستگذاری و اقداماتی در جهت بازگشت اعتماد به بورس، از خواسته های مهم اهالی بازار سرمایه است، همچنین کاهش تحریم های بین المللی و تاثیر مثبت آن بر بورس، کاهش مالیات شرکت های بورسی، فرمول گذاری درست برای نرخ انرژی صنایع، توسعه سرمایه گذاری غیر مستقیم و فراهم کردن بستر تامین مالی از بازار سرمایه، از دیگر مطالبات فعالان بورسی است.

انتظارات از پزشکیان

بازار سرمایه در دولت سیزدهم حال خوبی نداشت، به طوری که در این دولت ارزش دلاری بازار به شدت کاهش یافت. عدم بازدهی دلاری بورس برای فعالان آن، اعتماد را در بازار سهام کمرنگ کرد، به طوری که تصمیمات خلق الساعه دولت شهید رئیسی، توان پیش بینی کردن را از تحلیلگران بورسی گرفت. با روی کارآمدن مسعود پزشکیان به عنوان نهمین رئیس جمهور ایران انتظار می رود، رویه های غلط قبل ادامه نداشته و با اقدامات سازنده، بورس تهران به روز های اوج بازگردد.

اولین و مهم اقدام دولت چهاردهم، باید حذف قیمت گذاری دستوری باشد. سیاستی که در وعده های انتخاباتی پزشکیان هم شنیده شد و فعالان بازار انتظار دارند تا جامه عمل به آن پوشانده شود. قیمت گذاری و دخالت دولت در نرخ محصولات شرکت های فعال در بورس تهران، به خصوص صنایع کوچک، شرایط اسفناکی را برای این صنایع به وجود آورده است، به طوری که همچنان این صنایع با P/E یا نسبت قیمت به سود بازاری کمی مورد معامله قرار می گیرند.

افزایش ریسک عملیاتی و فروش در این شرکت ها سبب شده است تا به سود این شرکت ها ضریب کم تری داده و ارزش بازار آن ها رشد کم تری داشته باشد. هر چند در دولت های قبل، ورود سیمان به بورس کالا، اقدام مثبتی در جهت افزایش تولید در این صنعت بود. انتظار می رود، این روند سازنده ادامه یافته و بازار سرمایه از این رویکرد مثبت جان تازه ای بگیرد.

اتفاق هایی که طی یک سال اخیر در صنعت دارو افتاد، نمونه بارزی از سیاست غلط قیمت گذاری دستوری است. عدم تخصیص ارز به این صنعت و دخالت مستقیم در قیمت گذاری و عدم وصول مطالبات این شرکت ها از دولت، مشکلات نقدینگی را در این صنعت افزایش داده است.

علاوه بر صنعت دارو، تایرسازان بورسی، صنعت شوینده و بخشی از صنعت پتروشیمی، همچنین صنایع غذایی، قند و شکر، کاشی و سرامیک، خودرو و قطعه سازان خودرویی، به طور مستقیم تحت تاثیر رویکرد های نادرست دستوری در بازار سرمایه هستند. به طور غیر مستقیم نیز دخالت دولت در حقوق دولتی معادن، معاملات سیمان و فولاد در بورس کالا، ضربه ای محکم را بر پیکر بی جان بازار سرمایه وارد آورده است.

دوم، هدف گذاری برای اجرای سیاست های پولی و مالی در کشور است. اگر واقعا نرخ بهره بالا برای اقتصاد کشور ضروری است، لازم است تا با رویکرد هدف گذاری برای تورم، زمان اتخاذ این سیاست مشخص شده و پیش بینی پذیری به اقتصاد بازگردد. اگر هم رویکرد دولت عقب نشینی از سیاست انقباضی است، باید تصمیم خود را برای اجرای این رویکرد به طور شفاف بیان کند. در دولت قبل عدم ثبات رویه درخصوص تصمیم گیری برای سیاست های پولی و مالی، بازار را با تلاطم هایی همراه کرد که خسارات قابل توجهی را برای سهامداران به همراه داشت.

سوم، مطالبه تک نرخی کردن قیمت ارز بر اساس بیان صریح پزشکیان در مناظرات انتخابی است. در دولت قبل، با وجود اقدام مثبت در جهت حذف ارز ترجیحی ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی، پافشاری رئیس بانک مرکزی بر قیمت ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی تامین ارز کالا های اساسی، دوباره بورس را به کما فرستاد. همچنین فروش محصولات پالایشی ها تا تابستان سال پیش با نرخ دلار مذکور، ضربه محکمی بر این صنعت مهم بازار سرمایه واردآورد.

در پایان دولت شهید رئیسی نیز اختلاف بالای دلار نیما و آزاد که در برهه هایی از زمان به بالای ۶۰ درصد نیز رسید، صدای سهامداران را در آورد و باعث واکنش منفی بازار نسبت به رشد قیمت ارز شد، لذا با تک نرخی کردن نرخ ارز و نظام شفاف قیمت گذاری برای نرخ ارز، می توان بازار را از منجلاب فعلی نجات داد.

چهارم، ثبات رویه دولت در تصمیم گیری است. از شروع دولت سیزدهم، متاسفانه تصمیمات و ابلاغیه های مختلف که درخصوص صنایع بورسی به طور خلق الساعه اتخاذ می شدند، بازار را با هیجاناتی روبه رو کرد که مهم ترین آن ریزش ۱۷ اردیبهشت۱۴۰۲ بود. پنهان کاری کابینه دولت قبل، درخصوص افزایش نرخ خوراک پتروشیمی ها سبب شد تا با خروج دیرهنگام برخی از سرمایه گذاران خرد از بازار سرمایه، منفعت اقلیتی از بازار سهام تامین شده و کارآیی اطلاعاتی بازار زیر سوال رود. همچنین ابلاغیه های مختلف برای تغییر فرمول قیمت گذاری محصولات و دستکاری مستقیم سود شرکت های بزرگ و وابسته دولت از دیگر اقدامات دولت سیزدهم بود که امید است در دولت جدید تکرار نشود.

پنجم، بازگشت اعتماد به بورس است. این موضوع در گرو موارد ۴گانه فوق است. بازار سرمایه همواره به دلیل عدم پیش بینی پذیری و تصمیمات ناگهانی درخصوص نرخ ارز، نرخ انرژی و سیاست های پولی دچار هیجانات مثبت و منفی شده و نسبت به تحولات دچار بیش واکنشی می شود. نمونه بارز آن، رشد شارپ ۹۹ و هیجان مثبت کاذب آن و کاهش شدید قیمت سهام در آبان ۱۴۰۱ و روز های پایانی دولت سیزدهم است. بازار باید از این هیجانات کاذب خارج شود و این مهم بدون کمک دولت در شفافیت اطلاعاتی و همچنین در پیش گرفتن رویه ای ثابت، امکان پذیر نیست. ششم، برداشتن تحریم ها بازگشت برجام یا توافق جدید و پیوستن ایران به FATF است.

این موضوع به شوک های ارزی آرام بخش تزریق می کند و زمینه رشد اقتصادی ۸درصد را رقم خواهد زد. رشد ۸درصدی در صورت های مالی شرکت ها و افزایش تولید و فروش آن ها نیز مشاهده خواهد شد. در این صورت بورس نیز از روند های هیجانی در امان است و به بازاری با ریسک مناسب تبدیل می شود که بنگاه های فعال در آن سود اقتصادی می سازند و امنیت سرمایه گذاری در آن تامین است.

هفتم، کاهش مالیات بورسی ها است. شرکت هایی که همچنان با ریسک قیمت گذاری دستوری و قیمت ارز سرکوب شده مواجه هستند و حتی نرخ مواد اولیه آن ها نیز با قیمت به خصوصی تعیین می شود، افزایش نرخ مالیات، تکلیف همین اندک سود سازی در شرکت ها را نیز یک سره خواهد کرد.

هشتم، تعیین فرمولی مشخص برای خوراک و هزینه انرژی در صنایع است. یکی از مهم ترین مولفه هایی که در چند سال اخیر روند بازار سرمایه را متاثر کرده است، قیمت انرژی است. عدم ثبات رویه در قیمت گذاری انرژی بر صنایع و تغییر فرمول قیمت ها، ضربه ای را بر پیکره صنعت فولاد و به خصوص صنایع پایین دست پتروشیمی وارد آورده است. صنایع بزرگ نیز به دلیل قطعی برق و گاز در طول سال، در دو برهه زمستان سرد و تابستان داغ با کاهش تولید مواجه می شوند.

نهم، استفاده از ظرفیت تامین مالی در بازار سرمایه است. افزایش شرکت های پروژه ای در بازار، رونق بازار اوراق درآمد ثابت و استفاده بخش خصوصی از بازار سرمایه، یکی از مطالبات اصلی اهالی بورس است، اما باید این نکته مدنظر قرار گیرد که بازار سرمایه، به محلی برای جبران کسری بودجه و تکرار حوادث ۹۹ بدل نشود.

دهم، بازگشت سود اقتصادی به شرکت های صنایع مختلف بورسی و غیربورسی است. بسیاری از شرکت های حاضر در بازار سرمایه که صورت های مالی آن در کدال منتشر می شود، دارای سود حسابداری هستند و عمدتا مطابق با بازده موردانتظار در اقتصاد، رشد واقعی را تجربه نمی کنند. عوامل ۹گانه قبل، از مواردی است که بر سود اقتصادی بنگاه ها حداقل در حوزه بازار سرمایه موثر بوده و سبب شده است تا بازار آن ها را به قیمتی پایین تر از قیمت واقعی قیمت گذاری کند.

نسبت قیمت تابلوی بسیاری از سهم ها کم تر از نصف خالص ارزش روز دارایی آنهاست و به دلیل رویکرد های غلط دولت های قبل بازار سرمایه این شرکت ها را تنبیه می کند، لذا بازگشت سود اقتصادی به شرکت ها به عنوان آخرین مطالبه باید پس از عبور از موانع فوق در اولویت قرار گیرد.

این خبر توسط سایت فرارو منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : فرارو