آمریکا قادر به تحریم نفت ایران نیست؟ - ادامه صادرات نفت ایران متکی به شبکه پیچیده ای از عملیات های مخفی است

روزنامه کیهان نوشت:دویچه وله وبسایت رسمی دولت آلمان با بیان این تحلیل تأکید کرد دولت آمریکا، اهرم های مؤثر خود برای توقف صادرات نفت ایران را از دست داده. دویچه وله در پاسخ این پرسش که « آیا ترامپ می تواند صادرات نفت ایران به چین را متوقف کند؟»، نوشت: دولت ترامپ در دوره اول ریاست وی توانست صادرات نفت خام ایران را در سال شیوع کرونا به زیر 400 هزار بشکه نفت در روز برساند اما اکنون شرایط پیچیده تر شده و ترامپ قادر به این کار نیست. با وجود همه فشارها و تحریم ها ایران توانسته صادرات نفت خود به چین را به عنوان بزرگ ترین خریدار عمده اش، حفظ و حتی تقویت کند. ایران خود را با تحریم ها تطبیق داده و حتی صادرات خود را با وجود فشار فزاینده تحریمی افزایش هم داده است. به گفته شرکت های تخصصی همچون «کپلر» و «وورتکسا»، علی رغم تلاش های ایالات متحده برای متوقف کردن تجارت نفتی ایران، تهران همچنان بین 1.2 تا 1.5 میلیون بشکه در روز نفت خام صادر می کند. این نشان دهنده بهبودی شدیدی از اواسط سال 2020 است، زمانی که ترکیبی از تحریم ها و همه گیری کووید-19 صادرات نفت ایران را به زیر 400 هزار بشکه در روز رساند. چین با وجود تهدید تحریم های آمریکا به عنوان ثابت ترین خریدار نفت ایران ظاهر شده است. تحلیلگران تخمین می زنند که تهران سالانه بین 30 تا 40 میلیارد دلار از فروش نفت خود درآمد کسب می کند. کارشناسان می گویند ادامه صادرات نفت ایران متکی به شبکه پیچیده ای از عملیات های مخفی است که صنعت گسترده ای در بازار خاکستری را تشکیل می دهد. نفتکش ها اغلب با خاموش کردن فرستنده خود برای فرار از شناسایی غیرقابل ردیابی می شوند. نفت اغلب بین کشتی ها در دریا منتقل می شود تا مبدأ خود را پنهان کند و کشتی ها به طور معمول نام، پرچم و ثبت را تغییر می دهند تا سردرگمی ایجاد کنند. در بسیاری از موارد، اسناد و مدارکی جعل می شود تا به دروغ نشان دهد که منشأ نفت کشورهایی مانند عراق یا مالزی است. بیشتر ناوگان موسوم به «ناوگان سایه» متشکل از نفتکش های فرسوده ای است که تحت پرچم های مختلف حرکت می کنند و فاقد بیمه نامه مناسب هستند. بسیاری از آنها پیشتر برای اسقاط کردن فروخته می شدند و دیگر تحت پوشش بیمه های بین المللی نیستند. پالایشگاه های چینی نیز از مزیت تخفیف سود می برند، در حالی که پکن از به رسمیت شناختن تحریم های آمریکا علیه ایران امتناع می ورزد. این صنعت سایه پر رونق، زنگ خطر را در واشنگتن به صدا درآورده است، جایی که مقامات هشدار می دهند که شکاف های اجرائی- به ویژه در آسیای جنوب شرقی- سیاست تحریم های جهانی را تضعیف می کند. مقامات ایالات متحده از شرکای منطقه ای خواسته اند تا نظارت خود را بر تجارت دریایی و انتقال نفت تشدید کنند، اما همسویی های سیاسی و اقتصادی این همکاری را پیچیده می کند. برای مثال، مالزی روابط نزدیکی با ایران و چین دارد و ظرفیت های اجرائی در منطقه بسیار متفاوت است. به این چالش ها، موانع فنی در ردیابی محموله ها هم اضافه می شود. ماهیت مخفیانه این عملیات، همراه با عدم اجرای هماهنگ دریایی، رهگیری و توقف جریان نفتی را بسیار دشوار می کند و فقط ایران نیست که درون این شبکه پیچیده خاکستری نفت می فروشد. شبکه جهانی نفتکش های سایه به یک تجارت چند میلیارد دلاری پررونق تبدیل شده است.  ونزوئلا و روسیه- هم تحت تحریم های آمریکا و هم تحت تحریم های بین المللی- از یک نام مبهم استفاده کرده اند و از تاکتیک هایی مانند جعل مبدأ و انتقال کشتی به کشتی برای حفظ جریان نفت به سوی خریداران استفاده می کنند. ایالات متحده اهرم فشار خود را از طریق جنگ تعرفه از دست داده است. حتی اجرای تهاجمی تر تحریم ها نیز برای توقف کامل تجارت نفت ایران کافی نخواهد بود. ایالات متحده اکنون با چالش عمیق تری مواجه است: این کشور اهرم فشار بر چین، مقصد اصلی صادرات نفت خام ایران را از دست داده است. قبل از روی کار آمدن ترامپ، خریداران چینی محتاط تر به نظر می رسیدند و به خطرات ناشی از تحریم های احتمالی ایالات متحده توجه داشتند. اما این محاسبات پس از آغاز یک جنگ تعرفه ای گسترده علیه پکن توسط واشنگتن تغییر کرده است. از منظر پکن، هزینه های اقتصادی گسترده تر جنگ تعرفه ها بسیار بیشتر از خطرات مرتبط با هریک از تحریم هاست. 23302

این خبر توسط سایت خبرآنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : خبرآنلاین