چگونه شیر گیاهی مناسب خود را انتخاب کنیم؟

به گزارش سرویس مجله خبر ناب به نقل از فرارو - انتخاب شیر غیرلبنی از سویای ساده گرفته تا سیب زمینی نوآورانه، در بازار در حال گسترش می تواند بسیار دشوار باشد. از این رو کدام یک را باید در سبد خود قرار دهید و کدام یک غذای موردنیاز شما را بدون لبنیات تامین می کند؟

شیر سویا

شیر سویا یک انتخاب محبوب در میان مصرف کنندگان شیر گیاهی است و از خیساندن، آسیاب کردن و جوشاندن دانه های سویا تهیه می شود. شیر سویا دارای پروتئین بالایی به میزان ۳.۳ گرم در هر ۱۰۰ میلی لیتر در مقایسه با ۳.۴ گرم در شیر لبنی است و از هر ۹ ماده سازنده پروتئین ضروری به نام اسید های آمینه، به میزان کافی دارد. سویا همچنین ایزوفلاون های مفید دارد و مشخص شده است که خواص کاهش دهنده کلسترول دارد، از این رو انتخاب خوبی برای افرادی است که کلسترول بالا دارند. شیر سویا با بافت خامه ای خود یک گزینه خوش طعم برای بسیاری افراد است، اما کسانی که به سویا حساسیت دارند باید از مصرف آن اجتناب کنند.

شیر بادام

شیر بادام از خیساندن و چرخ کردن بادام تولید می شود. این یک گزینه کم انرژی است که پروتئین کمی هم دارد که ۰.۴ گرم در هر ۱۰۰ میلی لیتر است، اما این میزان در شرکت های سازنده مختلف با هم فرق دارد. شیر بادام منبع خوبی از اسید های چرب تک اشباع نشده برای سلامت قلب و همچنین ویتامین ائی (E) است که به عنوان یک آنتی اکسیدان در بدن ما عمل می کند. با طعم ملایم آجیلی خود، یک گزینه عالی برای استفاده با غلات است.

شیر جو دوسر

شیر جو دوسر مانند شیر بادام درست می شود و بافت و طعمی خامه ای و قابل تحمل ایجاد می کند که می توان از آن در نوشیدنی ها، غلات و در پخت وپز استفاده کرد. شیر جو دوسر در حال حاضر محبوب ترین شیر وگان موجود است. در مقایسه با شیر بادام و برنج، شیر جو دوسر پروتئین بیشتری به میزان ۱.۱ گرم در ۱۰۰ میلی لیتر دارد و همچنین ممکن است به بهبود سطح کلسترول کمک کند. اگر بیماری سلیاک دارید، شیر جو دوسر یکی از مواردی است که باید به دلیل آلودگی احتمالی با غلات حاوی گلوتن از خوردن آن اجتناب کنید.

شیر نارگیل

شیر نارگیل که برای نوشیدن تولید می شود از جوشاندن نارگیل رنده شده در آب و صاف کردن مایع حاصل می شود. با توجه به این روش فراوری، چربی آن به طور کلی بسیار کمتر از شیر نارگیل تولید شده برای پخت وپز با ۱۸.۱ گرم چربی است و در هر ۱۰۰ میلی لیتر فقط ۰.۹ گرم چربی دارد. شیر نارگیل برای نوشیدن پروتئین کمی دارد، اما می تواند طعم و شیرینی را به نوشیدنی های گرم و غلات اضافه کند.

شیر برنج

شیر برنج از جوشاندن و فشار دادن برنج و صاف کردن مایع حاصل می شود. شیر برنج نسبت به سایر شیر های گیاهی دیگر طعم شیرین تری با محتوای کربوهیدرات بیشتری دارد. به طور طبیعی پروتئین و سایر مواد مغذی کمی دارد، اما می تواند جایگزین خوبی برای کسانی که به آجیل یا سویا حساسیت دارند در نظر گرفته شود.

شیر شاهدانه

شیر شاهدانه که از ترکیب دانه های شاهدانه با آب تهیه می شود، پروتئین کمی هم دارد، اما اسید های چرب اشباع نشده اصلی امگا ۳ و امگا ۶ را فراهم می کند. شیر شاهدانه اغلب در غلات، پخت وپز و نان پزی استفاده می شود.

شیر نخود

شیر نخود معمولا از نخود زرد خردشده به دست می آید که پروتئین آن با آب مخلوط می شود تا شیر تولید شود. شیر نخود نسبت به سایر شیر های گیاهی پروتئین نسبتا بیشتری در حدود ۲.۴ گرم در ۱۰۰ میلی لیتر دارد.

شیر فندق

شیر فندق از فندق برشته شده مخلوط با آب تولید می شود. محصول آن یک مایع شیرین، غلیظ و غنی است که می توان آن را در اسموتی ها، روی غلات، قهوه ها و شکلات های داغ میل کرد.

شیر بادام هندی

شیر بادام هندی یکی دیگر از شیر های خامه ای است که از خیساندن، مخلوط کردن و صاف کردن بادام هندی تهیه می شود؛ مانند شیر بادام، منبع کم انرژی ویتامین ائی (E) است، اما پروتئین و فیبر کمی نیز دارد. شیر بادام هندی طعم ملایمی دارد و می تواند گزینه خوبی برای استفاده در آشپزی، پخت وپز و افزودن به قهوه تان باشد.

شیر سیب زمینی

شیر سیب زمینی یک شیر گیاهی جدید در بازار است. فیبر بالایی دارد و برای کسانی که حساسیت دارند عالی است، زیرا بدون لاکتوز، شیر، سویا، گلوتن و آجیل است. خوشبختانه این فراوری طعم سیب زمینی را محو کرده است و درنتیجه شیری خنثی و خامه ای با شیرینی ملایم ایجاد می کند.

کدام شیر های گیاهی را بخریم؟

هنگام انتخاب شیر های گیاهی، به سراغ شیر هایی بروید که شیرین نیستند تا از شکر اضافه شده غیرضروری جلوگیری کنید. همچنین مهم است که هنگام انتخاب رژیم غذایی گیاهی، نیاز های کلسیم خود را برآورده کنید و شیر های گیاهی غنی شده می توانند نقش مهمی در این امر داشته باشند. به اغلب شیر های غنی شده نیز ویتامین دی (D) و ب ۱۲ (B۱۲) اضافه شده است.

از آنجایی که شیر گاو را مدام بابت پروتئینش تبلیغ می کنند، شیر های گیاهی (به جز سویا) اغلب به دلیل محتوای پروتئین پایین آن محکوم می شوند. با این حال، شیر نقش مهمی در پروتئین یک رژیم غذایی سالم و متعادل ندارد. این بدان معنا است که اگرچه منابع اضافی پروتئین گیاهی می تواند برای ورزشکاران گیاه خوار یا افرادی که حالشان خوب نیست مفید باشد، افراد معمولی به دلیل فراوانی پروتئین در غذا هایی مانند توفو، لوبیا، حبوبات و نخودفرنگی نیازی ندارند به جایگزین های شیر متکی باشند.

به شیر های گیاهی به دلیل عوامل محیطی مختلف، به عنوان مثال، مقدار آب موردنیاز برای رشد بادام انتقاد می کنند. با وجود این انتقادها، شیر های گیاهی نسبت به شیر گاو کلا تاثیر محیطی کمتری دارند. همه جایگزین های شیر گیاهی ازجمله شیر بادام، از زمین و آب کمتری استفاده می کنند و نسبت به شیر گاو گاز های گلخانه ای کمتری منتشر می کنند.

همان طور که می بینید، شیر هر گیاه مشخصات غذایی منحصربه فرد خود را دارد. هنگام اندازه گیری محتوای تغذیه ای در مقایسه با شیر گاو، سویا به دلیل داشتن پروتئین در جایگاه اول قرار می گیرد، اما آیا این یکی بهترین است؟ از آنجایی که بسیاری از ما می توانیم تمام مواد مغذی موردنیازمان را از غذا های انتخابی در رژیم غذایی خود دریافت کنیم، من معتقدم بهترین شیر گیاهی شیری است که بیشتر از آن لذت می برید و در حالی که همه علوم به ما نشان می دهند که تنوع گیاهی کلیدی است، چرا فقط یکی را انتخاب کنیم؟

منبع: ایندیپندنت

این خبر توسط سایت فرارو منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : فرارو