رکورد صد ساله های ژاپن به ۱۰۰ هزار نفر رسید!
طبق گزارش وزارت بهداشت، تا ماه سپتامبر تعداد افراد صدساله در ژاپن به ۹۹٬۷۶۳ نفر رسیده است. این عدد برای پنجاهوپنجمین سال متوالی رکورد تازهای محسوب میشود. در میان این افراد، ۸۸ درصد را زنان تشکیل میدهند.
ژاپن دارای بیشترین میانگین طول عمر در جهان است و همواره زادگاه مسنترین انسانهای زنده شناخته میشود — هرچند برخی مطالعات، آمار دقیق صدسالهها را در جهان مورد تردید قرار دادهاند.
این کشور همچنین یکی از سریعترین جوامع در حال پیر شدن دنیاست. مردم آن معمولاً رژیم غذایی سالمی دارند، اما نرخ زاد و ولد بسیار پایینی نیز دارند.
مسنترین فرد در ژاپن شیگِکو کاگاوا، زنی ۱۱۴ ساله از شهر یاماتوکورویاما (در حومهی نارا) است. در میان مردان، رکورددار طول عمر کیوتاکا میزونو، مردی ۱۱۱ ساله از شهر ساحلی ایواتا است. بیشتر تجمع افراد صدساله نیز در جزیره اوکیناوا می باشد.
وزیر بهداشت ژاپن، تاکامارو فوکوکا، با تبریک به ۸۷٬۷۸۴ زن و ۱۱٬۹۷۹ مرد صدساله، از «سالها تلاش و مشارکت ارزشمند آنان در توسعه جامعه» قدردانی کرد.
این آمار در آستانهی روز بزرگداشت سالمندان (۱۵ سپتامبر) منتشر شد — تعطیلی ملی که طی آن، افراد تازهوارد به جمع صدسالهها از نخستوزیر کشور، نامه تبریک و جام نقرهای دریافت میکنند. وزارت بهداشت اعلام کرده است که امسال ۵۲٬۳۱۰ نفر مشمول این افتخار خواهند شد.
در دههی ۱۹۶۰، ژاپن پایینترین نسبت افراد بالای ۱۰۰ سال را در میان کشورهای عضو گروه G7 داشت، اما طی چند دهه گذشته این وضعیت به طرز شگفتانگیزی تغییر کرده است.
زمانی که دولت ژاپن برای نخستینبار در سال ۱۹۶۳ بررسی جمعیت صدسالهها را آغاز کرد، تنها ۱۵۳ نفر در این رده سنی وجود داشتند.
این عدد در سال ۱۹۸۱ به ۱۰۰۰ نفر و در سال ۱۹۹۸ به ۱۰ هزار نفر رسید.
افزایش طول عمر ژاپنیها عمدتاً به کاهش مرگومیر ناشی از بیماریهای قلبی و انواع شایع سرطانها نسبت داده میشود، بهویژه سرطان پستان و پروستات.
ژاپن یکی از پایینترین نرخهای چاقی در جهان را دارد — عاملی کلیدی در پیشگیری از این بیماریها — که حاصل رژیم غذایی کمگوشت قرمز و سرشار از ماهی و سبزیجات است.
بهویژه در میان زنان، نرخ چاقی بسیار پایین است و همین میتواند توضیحی باشد برای اینکه چرا زنان ژاپنی بهطور میانگین عمر طولانیتری از مردان دارند.
درحالیکه در بسیاری از نقاط جهان مصرف شکر و نمک افزایش یافت، ژاپن مسیر متفاوتی را در پیش گرفت. برنامههای آگاهیرسانی عمومی مردم را تشویق کردند تا مصرف نمک را کاهش دهند و این سیاست بهطور چشمگیری موفق بود.
اما راز طول عمر ژاپنیها فقط در رژیم غذایی نیست؛ آنها تا سالهای پایانی عمر نیز فعال و پرتحرک میمانند. استفاده روزمره از حملونقل عمومی و پیادهروی، در مقایسه با سالمندان آمریکا و اروپا، بهمراتب بیشتر است.
یکی از نمادهای فرهنگ ژاپن در این زمینه، Radio Taiso است — برنامهای روزانه از تمرینات گروهی که از سال ۱۹۲۸ آغاز شده و هدف آن تقویت حس همبستگی اجتماعی و حفظ سلامت عمومی است.
این ورزش سهدقیقهای هر روز از تلویزیون پخش میشود و مردم در سراسر کشور، از پارکها گرفته تا محلههای کوچک، بهصورت گروهی آن را انجام میدهند.
با این حال، برخی پژوهشها نسبت به دقت آمار جهانی صدسالهها ابراز تردید کردهاند. خطاهای آماری، سوابق ناقص و گمشدن گواهیهای تولد از جمله عواملی هستند که ممکن است موجب بزرگنمایی در اعداد شده باشند.
در سال ۲۰۱۰، بررسی دولت ژاپن از ثبتهای خانوادگی نشان داد بیش از ۲۳۰ هزار نفر که بهعنوان افراد بالای ۱۰۰ سال ثبت شده بودند، در واقع سالها پیش فوت کردهاند.
این اشتباهات ناشی از ثبت ناقص اطلاعات و گمانهایی مبنی بر پنهانکردن مرگ سالمندان برای دریافت مستمری بوده است.
این بررسی ملی پس از آن آغاز شد که جسد سوگن کُتو، مردی که تصور میشد در سن ۱۱۱ سالگی مسنترین فرد توکیو است، در خانهاش پیدا شد — ۳۲ سال پس از مرگ واقعی او.


