محمد مهدی فرخی را می شناسید؟ - او در 15 سالگی فرشته شد + عکس

به گزارش سرویس اجتماعی خبر ناب به نقل از رکنا - «باورم نمی شد که پسر 15ساله ام فوت شده و دیگر برنمی گردد. به خاطر همین اول با اهدای عضو مخالفت کردم؛ اما وقتی فهمیدم مرگ مغزی علاجی ندارد، با جان و دل موافقت کردم تا اعضای بدن پسرم به بیماران نیازمند اهدا شود.» این بخشی از حرف های مردی است که همین چند روز قبل اعضای بدن پسرش را که در جریان یک حادثه دچار مرگ مغزی شده بود به 4 بیمار نیازمند اهدا کرد. اما او و همسرش چطور چنین تصمیمی گرفتند و حالا چه احساسی دارند؟

خانواده فرخی که در شهرستان مهاجران، واقع در استان همدان زندگی می کنند تا همین چند روز قبل 3 فرزند داشتند. 2 دختر و یک پسر 15ساله به نام محمدمهدی . پسر نوجوان روز  8آبان همراه با یکی از دوستانش سوار موتورسیکلت شد تا به صحرا برود. آنها ساعتی نزد دوست شان بودند و وقتی کم کم هوا در حال تاریک شدن بود تصمیم گرفتند که به خانه برگردند. وقتی آنها به راه افتادند هوا تاریک شده بود و به همین دلیل با احتیاط بیشتری حرکت می کردند. دوست محمدمهدی راکب موتورسیکلت و او ترک نشین بود. هنوز مسافت زیادی را طی نکرده بودند که بنابر دلایل نامعلوم موتورسیکلت از مسیر منحرف و در کنار جاده واژگون شد. دوست محمدمهدی از جایش بلند شد اما در تاریکی شب به درستی معلوم نبود که چه بر سر محمدمهدی آمده است. او بی حال روی زمین افتاده و ظاهرا سرش آسیب دیده بود. جاده روستایی که این حادثه در آنجا اتفاق افتاده بود تاریک و خلوت بود و در آن ساعت از شب هیچ کس از آنجا عبور نمی کرد که به آنها کمک کند. پسر نوجوان دقایقی منتظر ماند تا اینکه موتورسواری که از آنجا می گذشت با دیدن واژگونی موتورسیکلت به کمک 2 پسر نوجوان رفت.

دقایقی از این حادثه می گذشت که محمدمهدی به بهداری مهاجران منتقل و همزمان ماجرا به پدر و مادرش خبر داده شد. پسر نوجوان وضعیت خوبی نداشت. ضربه ای که بر اثر سقوط از موتورسیکلت به سر او اصابت کرده بود شدید و باعث خونریزی داخلی شده بود. در چنین شرایطی بود که پسر نوجوان به بیمارستانی در همدان انتقال یافت تا تلاش ها برای نجاتش در آنجا ادامه پیدا کند. هرچه می گذشت سطح هوشیاری محمدمهدی کمتر می شد و او در کما بود؛ با این حال کادر پزشکی همه تلاش شان را برای نجات او انجام دادند. چند روز از بستری شدن پسر نوجوان در بیمارستان می گذشت که او دچار مرگ مغزی شد. در این شرایط احتمال بازگشت وی به زندگی نزدیک به صفر بود و بهترین کار اهدای اعضای بدنش به بیماران نیازمند بود. در این شرایط کادر پزشکی این موضوع را با پدر و مادر محمدمهدی در میان گذاشتند. پذیرش این واقعیت تلخ برای آنها دشوار بود. با وجود اینکه مادر محمدمهدی با این پیشنهاد موافقت کرد اما پدرش به دلیل اینکه امیدوار بود پسرش به زندگی برگردد با اهدای عضو مخالفت کرد. به همین دلیل بیمار مرگ مغزی چند روز دیگر در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بستری بود تا اینکه او نیز قانع شد که پسرش دیگر به زندگی برنمی گردد و سرانجام رضایت نامه را امضا کرد.

چرا اعضای پسرم را اهدا کردم

محمد فرخی، پدر محمدمهدی پس از حادثه ای که برای پسرش اتفاق افتاد، روزها و شب های سختی را گذرانده است و هنوز باورش نمی شود که پسرش را از دست داده است. او در این باره می گوید: نخستین مرتبه ای که پزشکان گفتند محمدمهدی دچار مرگ مغزی شده من باورم نمی شد. با اینکه همسرم همان ابتدا موافقت کرد اما من دلم راضی نمی شد و می گفتم شاید معجزه ای اتفاق بیفتد و پسرم به زندگی برگردد. بعد از آن 3 مرتبه دیگر هم اهدای عضو را مطرح کردند اما من باز هم مخالفت کردم تا اینکه یک روز با خودم خلوت کردم و از خدا خواستم که راه درست را جلوی پایم بگذارد. آن روز بود که به دلم افتاد که بهترین کار اهدای اعضای بدن پسرم به بیماران نیازمند است. همان روز بود که رضایت نامه را امضا کردم و پسرم از همدان برای اهدای عضو به تهران منتقل شد.

او درباره اعضای اهدایی پسرش می گوید: به ما گفتند که 4عضو اصلی شامل: قلب، کلیه ها و کبد محمدمهدی جداسازی و به بیماران نیازمند اهدا شده است و حالا هم از تصمیمی که گرفته ام راضی ام و مطمئنم که روح پسرم از این کار شاد شده است.

خوشحالی محمدمهدی از اهدای عضو

مریم فرجی، مادر پسر نوجوان هم با اینکه داغدار پسرش است اما می گوید یکی از نزدیکانش خواب محمدمهدی را دیده که او از این تصمیم راضی و خوشحال است. او در این باره می گوید: پسرم بعد از انتقال به بیمارستان به کما رفت و شوهرم گمان می کرد که او به زندگی برمی گردد و به همین دلیل با اهدای عضو مخالف بود. اما کمی بعد وقتی متوجه ماجرا شد به او گفتم که تو هم راضی باش تا پسرمان بیش از این در بیمارستان اذیت نشود و او هم به انجام این کار رضایت داد.

این مادر داغدار ادامه می دهد: در این مدت یک شب محمدمهدی به خواب یکی از اقوامم آمد. او خوشحال بود و می گفت به پدرم بگویید بی تابی نکند. من خوشحالم و جایم خوب است. این خواب باعث شد که ما هم به آرامش برسیم و من هنوز احساس مادرانگی ام را نسبت به او دارم. چند روز قبل هم به ما خبر دادند که قلب پسرم به مشهد فرستاده شده و حال بیمارانی که اعضای بدن پسرم به آنها پیوند زده شده خوب است.

این خبر توسط سایت رکنا منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : رکنا