به اسمِ ضعیف ترین کارگران به کامِ کارفرمایان

به اسمِ ضعیف ترین کارگران به کامِ کارفرمایان

۱۵ آذر ۱۴۰۱ - ۱۷:۳۳ زمان مطالعه : 6 دقیقه
سرویس اجتماعی - در جلسه‌ی روز چهارشنبه، چندین بار موضوع گرانی مسکن مطرح شد، موضوعی که مخالفان طرح اصلاح ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی، بارها و بارها آن را مطرح کرده بودند و اصلا دور از ذهن نیست که با همین بهانه، حداکثر سهم حق بیمه را از ۱۴ درصد به ۴درصد کاهش داده‌ باشند. ...

به گزارش سرویس اجتماعی خبر ناب به نقل از برترین ها - ایلنا: اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی، بعد از گذشت حدود دو سال از ورودش به مجلس و بحث و بررسی بر سر آن، بالاخره چهارشنبه، ۲۵ آبان ماه، برای بار سوم وارد صحن علنی مجلس شد. این اصلاحیه یکبار اوایل خرداد ۱۴۰۰، بار دیگر اواسط فروردین ۱۴۰۱ و در نهایت ۲۵ آبان ماه وارد صحن علنی مجلس شد. آخرین ورود این اصلاحیه به صحن البته بسیار متفاوت با دوره های قبل بود…

خبری که از جلسه ی روز چهارشنبه ی مجلس منتشر شد عجیب بود! اصلاحیه ای که کلیاتِ آن پیشتر در فرودین ماه به تصویب رسیده و به دلیلِ پذیرش ایراد یکی از نمایندگان مجلس و ادعای مغایرت با قانون اساسی به کمیسیون اجتماعی برگشته بود، بعد از گذشتِ ۸ ماه با تغییراتی اساسی به صحن برگشت. 

در این ۸ ماه چه اتفاقی بر سر اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی افتاد؟ اکبر شوکت (رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی) در پاسخ به این سوال می گوید: «خرابش کردند، از بین رفت…» 

چه بر سرِ اصلاحیه ی ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی آوردند؟

فروردین ماه، بعد از ماه ها بحث و بررسی بر سر طرح و بعد از آنکه مرکز پژوهش های مجلس و سازمان تأمین اجتماعی موافقت خود را با طرح اعلام کردند، منابع مالیِ اصلاحیه ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی در صحن تصویب شد. به گفته ی شوکت، رأی مجلس به منابع مالی، به این معنا بود که هیچ مشکلی برای بیمه ی یک میلیون و دویست کارگر ساختمانی وجود ندارد، و صرفا قرار بود همان ایرادِ مختصر در کمیسیون اجتماعی اصلاح و طرح هر چه سریعتر به صحن برگردد. 

«نباید به مجلس اعتماد می کردیم…» شوکت با این جمله ادامه می دهد: «گرچه به اعتقاد ما همان زمان هم ایرادِ وارد شده به طرح به نوعی لابی کردن برای به تعویق انداختنِ آن بود اما به هر حال ما منتظر ماندیم تا این مشکل هم حل شود تا کارگران ساختمانی بتوانند به حداقلی ترین حقوق خود برسند.» 

اینبار اما لابی بر سرِ به تعویق انداختنِ طرح نبود بلکه هدف، تغییر طرح و فرستادنِ طرحی جدید به صحن علنی مجلس بود. رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی می گوید: «منِ نماینده ی کارگر خجالت می کشم بگویم که بعد از این همه مدت، در کمیسیون اجتماعی جلسه ای تشکیل می شود و افراد مخالفِ اصلاحیه در آن جلسه، طرحی جدید ارائه می دهند، در حالیکه من حتی روحم از این جلسه خبر نداشته است!» 

«تماس گرفتم که چرا به من خبر ندادید تا من هم به عنوان نماینده ی کارگران در این جلسه شرکت کنم؟! گفتند ببخشید شما دعوت نبودید…» رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی با تعریفِ آنچه در مجلس بدونِ حضور او گذشته ادامه می دهد: «یکباره هیئت رئیسه ی مجلس همراه با مخالفان اصلاحیه ماده ۵، بدون حضور نماینده کارگر وارد کمیسیون اجتماعی می شوند، دو جلسه برگزار می کنند و طرحی نو می نویسند! در این جلسات، کمیسیون اجتماعی از مصوبه ی اول خود، که کلیاتِ آن در صحن علنی تصویب شده نیز عدول می کند! متعجیم که چرا کمیسیون اجتماعی زیرِ بار این تغییر طرح رفته!» 

چرا کمیسیون اجتماعی زیر بارِ تغییر طرح رفت؟ 

در همان جلسه ی روز چهارشنبه، در صحن علنی مجلس، عباس گودرزی (عضو کمیسیون اجتماعی مجلس) البته به این موضوع اشاره کرد. گودرزی در آن جلسه گفت: «در این طرح، هزینه ی بیمه ی کارگران شهرستانی در شهرستان با بالا شهر تهران هر دو ۴ درصد گرفته شده در حالیکه ارزش افزوده ای که کارگر ساختمانی روی ملک ایجاد می کند در این دو مکان متفاوت است. من خواهش می کنم ضریب را به جای ۴ درصد ۲ تا ۶ درصد با میانگین ۴ درصد بگیریم.» 

گودرزی در بخشی دیگر از صحبتهایش گفت: «تایید این ۴ درصد را با اصرار گرفتند در حالیکه اعضای کمیسیون اجتماعی هم صد درصد موافق این قضیه نبودند…» 

اشاره ی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس به «اجبار» برای پذیرش ۴ درصد، البته خیلی هم دور از ذهن نیست اما به هر حال اینکه چرا کمیسیون اجتماعیِ متولیِ امور کارگران، بعد از نزدیک به دو سال بحث و بررسی بر سر طرح قبلی، حاضر به پذیرش این طرح جدید شده جای سوال و البته تعجب دارد! 

بعد از پیشنهاد گودرزی یکی از اعضای هیئت رئیسه ی مجلس تذکر داد که «این موضوع قبلا رأی آورده و دیگر قابل طرح نیست.» 

شوکت می گوید: «همین طرح جدیدی که وارد مجلس شد هم روز چهارشنبه با تغییرات مصوب شد. یعنی همان ها که به کمیسیون اجتماعی وعده داده بودند باز هم سر حرف خود نماندند و طرح را در صحن علنی مجلس تغییر دادند.» 

طرح اولیه ی بیمه ی کارگران ساختمانی 

طرح قبلی چه می گفت؟ طبق طرح قبلی، ضریب تعیین شده برای پرداخت حق بیمه در مناطق مختلف با توجه به قیمت زمین و شرایط محیطی از ۰.۵ تا ۱۴ درصد متغیر بود. با این اوصاف، کارفرمای ساختمانی در روستاها نیم درصد حق بیمه پرداخت می کرد و کارفرمای ساختمانی که مثلا در بالا شهر تهران یا نقاط گران قیمت فعالیت می کرد، ۱۴درصد حق بیمه می پرداخت. 

شوکت با اشاره این طرح می گوید: «در این طرح هزینه ی چندانی بر روی دوش کارفرمای ساختمانیِ کوچک نمی افتاد، اما کارفرمای ساختمان های گران قیمت که درآمدهای کلان درمی آوردند، باید ۱۴درصد حق بیمه پرداخت می کردند که این درمقابل سودی که به دست می آوردند واقعا هیچ بود.» 

وی ادامه داد: «ما واحدهایی داریم که متری ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان فروخته می شوند که پرداخت ۱۴درصد حق بیمه برای کارفرمای آن ها چیزی نیست. طرح قبلی، عین عدالت اجتماعی بود و من معتقدم کسانی که با این طرح مخالفت کردند، همراهان و طرفداران سرمایه داران بودند نه ضعیفانِ جامعه. آن ها درواقع نگرانِ خارج شدنِ پول از جیبِ عده ای ثروتمند و قدرتمند بودند.» 

به گفته ی رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی، موافقت های این طرح پیش از این گرفته شده بود. مرکز پژوهش های مجلس، کمیسیون اجتماعی، تشکل های کارگری و کارفرمایی همه در جلسات اعلام رضایت کرده بودند. اما ظاهرا قدرتِ مخالفان بیشتر بود! 

طرحی که در کمیسیون اجتماعی تغییر کرد

طرح جدیدی چه می گوید؟ طبق طرح جدید ضریب تعیین شده برای پرداخت حق بیمه، از یک تا۱۴ درصد به یک تا ۴درصد تغییر یافته است که این به معنای کاهش منابع تأمین اجتماعی برای بیمه کارگران ساختمانی است. 

شوکت در این خصوص می گوید: مجلس در این مدت، منابع را یک سوم کاهش داده است. اینکه نمایندگان مجلس و به خصوص کمیسیون اجتماعی چطور راضی به این کار شدند برای ما جای سوال دارد. آن ها فکر نکردند منابع بیمه کارگران ساختمانی با این کاهش ضریبِ حق بیمه، چطور باید تأمین شود؟! آیا باز هم قرار است کارگران ساختمانی در سهمیه ی بیمه قرار بگیرند و برای رسیدن به حداقلی ترین حقوقشان سال ها منتظر بمانند؟ 

 در پوشش دفاع از کارگر، خنجر به کمر کارگر زدند! 

در جلسه ی روز چهارشنبه، چندین بار موضوع گرانی مسکن مطرح شد، موضوعی که مخالفان طرح اصلاح ماده ۵ بیمه کارگران ساختمانی، بارها و بارها آن را مطرح کرده بودند و اصلا دور از ذهن نیست که با همین بهانه، حداکثر سهم حق بیمه را از ۱۴ درصد به ۴درصد کاهش داده باشند. موضوعی که به گفته ی فعالان کارگری و با استناد به مطالعات مرکز پژوهش های مجلس، استدلالی اشتباه و صرفا یک بهانه است. هدف، حمایت از ثروتمندترین کارفرمای این کشور در مقابل ضعیف ترین کارگر این کشور است. 

شوکت می گوید: این طرح را به اسم کارگر به مجلس برده اند اما واقعیت این است که در پوشش دفاع از کارگر پشت او را خالی می کنند. 

معلوم نیست بیمه ی کارگران ساختمانی با چنین طرحی به کجا می رسد. اینکه تأمین اجتماعی می تواند از پسِ کسریِ بودجه ی بیمه ‎ی تمام کارگران ساختمانی بر بیاید یا نه، جای سوال و البته شک بسیار دارد. 

رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی می گوید: «ما به عنوان فعال کارگری پشیمانیم که از مجلس یازدهم استمداد طلبیدیم. این مجلس با این طرح ما را از حلِ مشکل بیمه ی کارگران ساختمانی ناامید کرد.» 

گزارش: زهرا معرفت

این خبر توسط سایت برترین ها منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : برترین ها

اخبار گوناگون در خبر ناب