زاکانی روی هوا وعده داد؛ مترو زیر زمین کشیده نشد

۱۶ مرداد ۱۴۰۳ - ۰۹:۰۶ زمان مطالعه : 5 دقیقه

سرویس اجتماعی - در حال حاضر به دلیل شدت فرسودگی و از رده خارج شدن اتوبوس‌ها نسبت به ورود اتوبوس‌های جدید، شاهد کمتر از 2 هزار اتوبوس در شهر هستیم که گویای کم‌توجهی جدی به موضوع حمل و نقل عمومی به طور کلی در مدیریت شهری است.

به گزارش سرویس اجتماعی خبر ناب به نقل از خبرآنلاین - خبرآنلاین در این شرایط و در سال های اخیر و استقرار شورا و شهردار حال حاضر تهران در سال 1400، از سوی مدیریت شهری جدید عنوان شد که با تکمیل تقاطع های غیر همسطح موجود، بالغ بر 700 کیلومتر از مسیر تردد شهری شهروندان کاهش می یابد. طرح این موضوع با توسعه 120 درصدی معابر که پیش از این عنوان شد مغایرت دارد.

اگر بیش از نیاز ساخته شده است، پس چرا این حجم از تردد اضافه به شهروندان تحمیل می گردد که مدیریت شهری به دنبال کاهش آن است؟

روزنامه اعتماد نوشت: در پاسخ باید گفت که به نظر می رسد که 700کیلومتر کاهش مسیر، محاسبه مجموع طول طی شده توسط یک خودرو در صورت نبود دوربرگردان یا ورودی و خروجی های جدید مورد نظر است. این در حالی است که مهم فقط طول طی شده نیست، بلکه مهم آن است که چند خودرو باید چنین طولی را طی کنند.

در واقع ساخت این پروژه ها در ترافیک کل شبکه معابر چه اثری می گذارند و اساسا این موضوع مهم است که آیا تامین حمل و نقل عمومی خدمت بیشتری به شهروندان می رسانند یا ساخت این پروژه ها؟ بنا بر این، طرح کاهش طول 700 کیلومتر نیز، ساده سازی بیش از حد یا ممکن است که عوام پسندانه تلقی گردید.

این به مفهوم ساخت تعداد زیادی دوربرگردان جدید و نیز ساخت ورودی و خروجی های مختلف و جدید در بزرگراه هایی است که بیش از صد درصد تحقق یافته بوده اند.

البته این سخن و این برنامه، نوید ایجاد اشتغال برای پیمانکاران را می داد. در کنار آن، نگرانی تبدیل دوباره شهر به کارگاه های ساختمانی متعدد و با ترافیک حین ساخت آنها را ایجاد کرد. از سوی دیگر ابهام در اثربخشی این طرح ها ریسک بزرگی است که به شهر و شهروندان وارد می گردد.

با همه اینها، در حال حاضر در شهر تهران، مواجه با ساخت تقاطع های متعدد یاد شده هستیم که البته برخی از آنها نیز مورد بهره برداری قرارگرفته اند و اثرات مثبت و منفی آنها را به خوبی می توان دید.

در کنار این، مدیریت شهری جدید و سه ماه پس از استقرار خود، مدعی اتفاق فوق العاده ای در طول 4 سال مدیریت آتی شد.

علیرضا زاکانی در بهره برداری ایستگاه مترو توحید در خط7 (در تقاطع با خط 4 )در تاریخ اول دیماه 1400، تاکید کرد که «چهار خط باقیمانده مترو تهران (خطوط 8تا 11 )به طول حدود 160کیلومتر را به همراه 50 کیلومتر خطوط باقیمانده موجود، در طول 4ساله این دوره مدیریت شهری به اتمام می رساند!»

این ادعا در حالی که ساخت مجموع 250کیلومتر خطوط موجود، بیش از 50 سال به طول انجامیده بود، عجیب، غیر قابل باور و بیشتر یک اشتباه سهوی به نظر می رسید. این ادعا و شگفتانه، در موقعیت های دیگر نیز تکرار شد.

در نگاه متخصصین، که ساخت هر خط را در مدتی بالغ بر 10 سال تجربه نموده بودند، عجیب تر و غیرقابل تصورتر بود. عجیب تر اینکه تاکید بر این موضوع، نه تنها از سوی شهردار محترم با تخصص پزشکی هسته ای مطرح شد، بلکه از سوی مدیران عالی معاونت حمل و نقل نیز، حتی در مرحله شعار، بر این کار غیرممکن تاکید شد.

برای تحقق این وعده فوق بزرگ، شهر و شهرداری تهران به ده ها دستگاه (TBM) حفار مکانیزه (یک دستگاه برای ساخت هر 5 تا 10 کیلومتر تونل)، فعال شدن ساخت تمامی ایستگاه ها به طور هم زمان به فاصله یک کیلومتر از هم (تبدیل تمامی شهر به کارگاه بزرگ ساختمانی)، ساخت 2500 واگن مترو در طول 4 سال، تامین مالی 11میلیارد دلار (ساخت هر کیلومتر خط مترو بین 50 تا 55 میلیون دلار هزینه دارد)در طول 4سال نیازمند است. برای شهری که بودجه سالانه آن به 2 تا 3میلیارد دلار در سال برای اداره کل شهر نمی رسد! و فقط بودجه مترو در آن در سال، به 750 میلیون دلار نیز نرسیده است!

این حد از شجاعت، توانایی، جسارت و قدرت در بیان و ادعای این موضوع برای همه غیر قابل تصور بود و البته قوت و قدرت در طرح موضوع از سوی ایشان، از یک سو موجبات مسرت برای عموم مردم و نوید ورود معجزه گر شهردار به مترو و شهرداری داشت. از سوی دیگر نیز نگرانی جدی و بسیار برای متخصصین ایجاد کرد که این رویکرد، چه اتفاق ناگواری را ممکن است در نظام برنامه ریزی، تامین مالی و اجرایی در شهر ایجاد کند؟!

در انتها مناسب است تا به بودجه های شهرداری حوزه مترو که نیازمند پیمانکاران تخصصی و تامین مالی قابل توجه است نگاهی کنیم.