چالش های دیپلماسی هسته ای؛ اسرائیل چگونه در روند مذاکرات ایران و آمریکا دخالت می کند؟

اما برخی کشورهای اروپایی تصور می کنند که در شرایطی که آمریکا با زیاده خواهی و طرح موضوعاتی خارج از چارچوب توافق هسته ای وارد میدان شده، می توانند با پیشنهادهای سطحی و غیرواقعی نقشی ایفا کنند. این در حالی است که ایران از ابتدا تأکید کرده بود که تنها درباره موضوع هسته ای مذاکره خواهد کرد و سایر مسائل جایگاهی در گفت وگوها ندارند.

اروپا و آمریکا باید درک کنند که تنها راه رسیدن به توافقی معقول و متوازن، مذاکره مبتنی بر احترام متقابل و درک منافع طرفین است. اگر کشورهای غربی به زیاده خواهی خود ادامه دهند، بخواهند منافع ملی ایران را نادیده بگیرند، یا به گونه ای عمل کنند که جبهه مقاومت آسیب ببیند، قطعاً مذاکرات بی نتیجه خواهد ماند.

بله، فشار حداکثری آمریکا ادامه دارد، اما باید در نظر داشت که جمهوری اسلامی ایران از ابتدای انقلاب، از سال ۱۳۵۸ تحت تحریم قرار داشته است. در این مدت، نه تنها کشور دچار بحران نشده، بلکه در بسیاری از حوزه ها از جمله نظامی، علمی، پزشکی و صنعتی پیشرفت داشته ایم. بنابراین، اگرچه فشار اقتصادی بر مردم سنگین است، اما با مدیریت صحیح می توان از آن عبور کرد.

یکی از موضوعات مورد مناقشه در مذاکرات بحث هسته ای بود، چرا با توجه به اینکه آمریکا و اسرائیل خود دارای سلاح هسته ای هستند در مورد ایران تا حد سخت گیری می کنند؟

این نکته مهم است که تسلیحات هسته ای، برخلاف آنچه تصور می شود، توان بازدارندگی حقیقی ندارند. شاید بتوانند در ظاهر و در عرصه سیاسی نوعی هراس ایجاد کنند، اما واقعیت آن است که در عمل هیچ گاه استفاده ای از آن ها صورت نگرفته است؛ به جز مورد فاجعه بار بمباران هیروشیما و ناکازاکی توسط آمریکا.

امروز کشورهای متعددی صاحب تسلیحات هسته ای هستند، اما هیچ کدام از آن ها جرأت استفاده از این سلاح ها را ندارند. بنابراین، دستیابی ایران به چنین فناوری ای، از منظر راهبردی و بازدارندگی، فاقد فایده واقعی است. به همین دلیل نیز جمهوری اسلامی بارها اعلام کرده است که نه تمایلی به ساخت بمب اتم دارد و نه آن را مشروع می داند.

رهبر معظم انقلاب نیز با صراحت اعلام کرده اند که از نظر فقهی و دینی، تولید تسلیحات کشتار جمعی حرام است. با این حال، ایران به عنوان کشوری مقتدر، توان فنی لازم برای دستیابی به چنین سطحی از فناوری را دارد؛ اما اراده ای برای این کار وجود ندارد.در عوض، توان بازدارندگی حقیقی ما در حوزه های دیگر همچون صنایع موشکی، پهپادی، دفاع دریایی، و تجهیزات نظامی بومی شده حاصل شده است. این دستاوردهاست که ایران را در برابر تهدیدها مقاوم ساخته است.

آیا اسرائیل توان مقابله نظامی و تسلیحاتی با ایران را دارد؟

رژیم صهیونیستی حتی در برابر نیروهای مقاومت در نوار غزه نیز ناتوان ظاهر شد. در جنگ های اخیر، به ویژه در طی ۱۵ ماه گذشته، انبارهای تسلیحاتی این رژیم به شدت تهی شد و برای ادامه جنگ، وابسته به کمک های خارجی شد؛ عمدتاً از سوی آمریکا. بحران اقتصادی در سرزمین های اشغالی نیز به وضوح نشان می دهد که این رژیم از نظر توان نظامی، تاب مقابله با ایران را ندارد.

در «طوفان الأقصی» نیز مشخص شد که اگر نبردی واقعی میان مقاومت و اسرائیل شکل بگیرد، رژیم صهیونیستی به طور کامل فروخواهد پاشید.

نقش رژیم صهیونیستی را در تعویق مذاکرت ایران و آمریکا چگونه ارزیابی می کنید؟

اسرائیل همواره تلاش داشته تا آمریکا را به اقدام نظامی علیه ایران وادارد؛ چه در زمان ترامپ و چه در دولت های دیگر. اما ترامپ با وجود لحن تند خود، فردی بود که اقتصاد را به خوبی درک می کرد و می دانست که جنگ با ایران هزینه ای سنگین دارد و پیروزی ای در پی نخواهد داشت.

بنظر شما آیا ترامپ زیر بار این خواسته رژیم صهیونیستی در مورد حمله یه ایران خواهد رفت؟

آمریکا تجربه شکست در یمن را دیده است. پس به خوبی آگاه است که مواجهه با ایران، که کشوری قدرتمندتر از گروه های مقاومت یمنی است، به مراتب پرهزینه تر و بی نتیجه تر خواهد بود. رژیم صهیونیستی می کوشد آمریکا را به مداخله نظامی وادار کند تا توان ایران درگیر فرسایش شود و خود بتواند بهره برداری کند. اما این راهبرد، از دید واشنگتن، تاکنون با استقبال مواجه نشده و به نظر نمی رسد که در آینده نیز تغییری در این زمینه حاصل شود.

برخی منابع مدعی اند که لغو مذاکرات ایران و آمریکا تحت فشار تروئیکای اروپایی بر رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی، صورت گرفته است. به نظر می رسد اروپا تلاش دارد با اعمال فشار از طریق آژانس، ایران را در مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا وادار به عقب نشینی و امتیازدهی کند.

این گونه مداخلات، بخشی از راهبرد غرب برای حفظ نقش خود در تحولات منطقه ای و مذاکرات است. ورود گروسی به ایران، از منظر روانی، می تواند در حکم یک اهرم فشار باشد تا ایران را در مذاکرات نرم تر کند. با این حال، چنین اقدامات غیرمستقیم تأثیری بر اراده جمهوری اسلامی نخواهد داشت.در نتیجه اینکه هر نوع فشار سیاسی، روانی یا اقتصادی از سوی آمریکا، اروپا یا رژیم صهیونیستی، اگرچه می تواند شرایط را دشوارتر کند، اما نمی تواند ایران را از اصول اساسی خود در مذاکرات منصرف سازد. راه حل، تنها از مسیر مذاکره عادلانه، احترام متقابل و رعایت منافع مشروع طرفین می گذرد.

این خبر توسط سایت خبرآنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : خبرآنلاین