دیوانگی یا سیاست؟

به گزارش سرویس بین الملل خبر ناب به نقل از خبرآنلاین - «هواپیماها به خانه برمی گردند، درحالی که برای ایران دست تکان می دهند». ادعای ترامپ و خبر فوری او: «هواپیماهای آمریکایی به سایت های هسته ای حمله کردند». «به نتانیاهو تبریک می گویم، ما به عنوان یک تیم کار کردیم و موفق شدیم». معنی آن اعلان موفقیت، همراه با یک روایت، اول گوییِ بین المللیِ ناب و تازه است.

«ایران به نابودی تأسیسات هسته ای اش از سوی ما واکنشی ضعیف نشان داده است»؛ «از ایران بابت اطلاع رسانی زودهنگامش تشکر می کنم که باعث شد هیچ کس کشته یا زخمی نشود.» این دو جمله پس از حمله ایران به پایگاه های آمریکا بوده است. بازهم ادعای ترامپ در شبکه اجتماعی اش: «ایران هرگز تأسیسات هسته ای خود را بازسازی نخواهد کرد».

برخلاف آنان که رئیس جمهور آمریکا را دلقک و نادان فرض می کنند؛ اما به نظر می آید که از یک تیم رسانه ای قدرتمند و پیش لحظه ای تبعیت دارد. به این جمله او توجه کنید: «از اسرائیل راضی نیستم، آن ها دیروز بیش از اندازه تلافی کردند که لازم نبود». در برخی موارد دیگر نیز توییت های ضد و نقیض ارائه می دهد. این پارادوکس های توییتی تعمدی است، به نوعی که گیجی و عدم دریافت را مخابره کنی تا کسی نتواند بازی خوانی و تحلیل درستی از حرکات آمریکا و اسرائیل داشته باشد. گاهی مؤدبانه، گاهی تهدیدآمیز، گاهی راست، گاهی دروغ، گاهی تند و گاهی رئوف؛ تمام این موارد گواه بر یک استراتژی آمرانه و عامدانه است.

با اندک دقتی معلوم می شود که روایت اول های خوبی رقم می زند و در برخی موارد، اصل خبر را درست و زودتر اطلاع می دهد؛ هرچند که مبالغه گویی و موج سواری رسانه ایِ جذاب و به جایی داشت. رفتار رسانه ای ترامپ سبب می شود که اروپاییان و حتی برخی از گروه های مردمی داخلی و خارجی، به توییت ها و گفته های او توجه کنند.

امروز تنها میدان مطرح نیست. اگر نگوییم رسانه ۹۰ درصد کار را به عهده گرفته، حداقل نیمی از جنگ ها و فهم میدان، از طریق روایت های رسانه ای مطرح می شود. هرکس قدرت رسانه ای، روایت اولی، تحلیل گویی و ادبیات ملی و بین المللی به موقع و خوبی داشته باشد، پیروز میدان خواهد شد.

سیاست مداران عالی رتبه ایران نیز، با حضور رسانه ای فعال، پیش لحظه، پسارویداد و کنش جویانه ، می توانند فاتح روایات اول و درنهایت فاتح میدان شوند.