ویدیو - شعرخوانی جگرسوز همایون شجریان از حسین منزوی - شاهکاری که به دل و جان نشست ... - آهای غمی که مثلِ یه بختک رو سینه ی من شده ای ....

به گزارش سرویس پلاس خبر ناب به نقل از رکنا - تولد و آغاز مسیر هنری همایون شجریان

همایون شجریان در تاریخ 31 اردیبهشت 1354 در شهر تهران به دنیا آمد. او در خانواده ای هنرمند و مملو از موسیقی بزرگ شد. همایون فرزند استاد محمدرضا شجریان است و علاقه ذاتی اش به موسیقی و ریتم از کودکی در او نمایان بود. با هدایت و تشخیص پدر، او نزد ناصر فرهنگ فر آموزش تکنیک های موسیقی و شناخت ریتم را آغاز کرد. سپس به مدت چند سال زیر نظر جمشید محبی به یادگیری ادامه داد.

آغاز آموزش آواز و تحصیل در هنرستان موسیقی

در ده سالگی، همایون به همراه خواهرانش تحت تعلیم پدر فن آواز را فرا گرفت. در دوران نوجوانی، او به شکل فشرده به تمرین تکنیک های آواز و صدا سازی پرداخت. همچنین وارد هنرستان موسیقی شد و ساز کمانچه را به عنوان ساز تخصصی خود انتخاب کرد. همزمان آموزش نوازندگی تار و سنتور را نیز به صورت گوشی نزد اردشیر کامکار دنبال نمود.

همراهی با محمدرضا شجریان و شروع فعالیت های حرفه ای

از سال 1370، همایون شجریان به همراه پدرش استاد محمدرضا شجریان در کنسرت های ایران، آمریکا و اروپا با نوازندگی تنبک همکاری داشت. از سال 1378 به بعد، او در کنسرت ها به هم خوانی با پدر روی آورده و اولین حضور رسمی او در اثری به نام «یاد ایام» بود که در آن، وظیفه تنبک نوازی را برعهده داشت.

آثار و موفقیت های جهانی

همایون شجریان تاکنون کنسرت های بسیاری را با بزرگان موسیقی اجرا کرده است. همچنین آثار برجسته ای منتشر شده که از میان آن ها می توان به آلبوم های «بی تو بسر نمی شود» و «فریاد» اشاره کرد. این دو آلبوم در سال های 2003 و 2005 نامزد دریافت جایزه گرمی شدند و جایگاه خاصی در موسیقی معاصر ایران دارند.

آهای خبردار!
مستی یا هوشیار؟
خوابی یا بیدار؟
خاله یادگار!

تو شبِ سیا
تو شبِ تاریک
از چپ و از راست
از دور و نزدیک
یه نفر داره
جار می زنه، جار:
آهای غمی که
مثلِ یه بختک
رو سینه ی من
شده ای آوار
از گلوی من
دستاتو، وردار

توی کوچه ها
یه نسیم رفته،
پی ولگردی
توی باغچه ها،
پاییز اومده
پی نامردی
توی آسمون
ماه و دق می ده
دردِ بی دردی
خاله یادگار!
نمیای بریم
شهرو بگردیم
قدم به قدم؟
نمیای بریم
چراغ ورداریم
پرسه بزنیم
دنبالِ آدم؟

کوچه های شهر
پُرِ ولگرده
دل پُرِ درده
شب پُرِ مَردو
پُرِ نامرده
همه پا دارن
همه دَس دارن
اما بعضیا
دورِ خودشون
یه قفس دارن
بعضیاشونم
توی دستشون
یه جرس دارن
آره خاله جون!
خاله خبردار!
باغ داریم تا باغ
یکی غرقِ گل
یکی پُرِ خار
مرد داریم تا مرد
یکی سَرِ کار
یکی سَرِ بار
یکی سَرِ دار

آهای خبر دار!
خاله یادگار!
تو میخونه ها
دیگه کی مسته؟
دیگه کی هوشیار؟
تو ویرونه ها
دیگه کی مرده؟
کی شده مُردار؟
تو افسونه ها
دیگه کی دیوه؟
دیگه کی دیوار؟

آره خبردار
خاله یادگار!
می خوان بینِ ما
دیوار بزنن
میله بکارن
خندق بکنن
تو رو ببرن
اونورِ بازار
من و بیارن
اینورِ بازار
از من و توها
بازار شلوغه

تا ما با همیم
دیوار دروغه
بارون نزنه
آبت نبره
من دارم میام
خوابت نبره...

خبر، خبردار
خاله یادگار!
من به یادِ تو
بیدار می مونم
تو به یادِ کی
می مونی بیدار؟

حسین منزوی