معدن طلای آینده زمینی ها کجاست؟

به گزارش سرویس علم و فناوری خبر ناب به نقل از همشهری - یکتا فراهانی: در زمانی که منابع زمین روبه کاهش است، چشم بشر به جایی دوخته شده که همیشه بر آسمان می درخشید: ماه. اکنون این جرم آرام و خاموش، به نقطة جوشان رقابت اقتصادی میان قدرت های فضایی تبدیل شده است.

رؤیای قدیمی، واقعیتی جدید

نیم قرن از گام نیل آرمسترانگ بر خاک ماه می گذرد، اما این بار هدف دیگر تنها «رسیدن» نیست، بلکه «ماندن» است. سفر به ماه، در قالب سکونت دائم، نه تنها یک پروژه علمی و مهندسی است، بلکه به یک فرصت اقتصادی عظیم برای کشورهای پیشرفته و درحال توسعه بدل شده است.

از استخراج فلزات کمیاب تا کشاورزی در مدار، و از تولید انرژی پاک تا گردشگری فضایی، ماه در حال تبدیل شدن به پایگاهی استراتژیک برای آینده زمین است. این بار، داستان سفر به ماه، داستان اقتصاد و بقاست.

منابع معدنی ماه؛ گنجینه ای پنهان در دل سکوت

در دل خاک نقره ای ماه، ثروتی خفته است. دانشمندان می گویند این قمر حاوی مقادیر قابل توجهی از فلزات گران بها مانند پلاتین، پالادیوم، رودیوم، ایریدیوم و روتنیوم است — عناصری که در زمین کمیاب و بسیار گران قیمت اند.

ارزش این منابع، برآوردی بیش از یک تریلیون دلار دارد. نکته جالب آنکه به دلیل نبود جو و فعالیت های زمین ساختی در ماه، این فلزات درست در نزدیکی سطح قرار دارند. استخراج آنها در مقایسه با زمین، آسان تر و کم هزینه تر است.

به همین دلیل، کشورهایی مانند آمریکا، چین و ژاپن در حال طراحی ربات های حفاری ماه نشین برای بهره برداری از این ذخایر هستند.

انرژی و منابع حیاتی؛ طلاهای نامرئی ماه

یکی از شگفت انگیزترین یافته ها، وجود یخ های آبی در دهانه های قطب جنوب ماه است؛ جایی که خورشید هرگز به آن نمی تابد. این یخ ها می توانند برای تولید آب آشامیدنی، اکسیژن تنفسی و سوخت موشک به کار روند.

اما شاید ارزشمندتر از آب، عنصر دیگری باشد: هلیوم-۳، ایزوتوپی نادر که پتانسیل آن برای همجوشی هسته ای پاک و بدون آلودگی، آیندة انرژی زمین را دگرگون می کند. هر تن از این ماده می تواند میلیاردها دلار ارزش داشته باشد.

کشاورزی در ماه؛ از رویا تا کشت واقعی

آیا می توان بر سطح ماه گندم و سبزی کاشت؟ پاسخ دانشمندان، با شگفتی «بله» است. در سال های اخیر، پروژه های آزمایشی در ایستگاه های فضایی و شبیه سازهای قمری نشان داده اند که با استفاده از روش های کشت هیدروپونیک و نور مصنوعی کنترل شده، رشد گیاهان در ماه امکان پذیر است

خاک ماه، اگرچه فقیر از مواد آلی است، اما با افزودن عناصر معدنی و آب قابل بازیافت از یخ ها، می تواند به محیطی برای پرورش گیاهان مقاوم بدل شود.

کشاورزی در ماه نه تنها منبع غذا، بلکه راهی برای تولید اکسیژن و بازچرخانی آب نیز هست؛ حلقه حیاتی بقا در پایگاه های قمری.

ساخت وساز در ماه؛ بتن فضایی از خاک نقره ای

در دمای منفی ۱۷۰ تا مثبت ۱۰۰ درجه، هیچ مصالحی تاب نمی آورد مگر از خود ماه. دانشمندان از خاک ماه یا همان ریگولیت برای تولید نوعی بتن فضایی استفاده می کنند. با ذوب یا فشرده سازی این ماده، سازه هایی ساخته می شود که در برابر تابش های کیهانی و برخورد میکروشهاب سنگ ها مقاوم هستند.

چنین مصالحی می توانند خانه های فضایی، ایستگاه های علمی و حتی کارگاه های استخراج را در ماه ممکن کنند. اروپا و ژاپن در حال آزمایش چاپ سه بعدی ساختمان ها با پودر ریگولیت قمری اند؛ گامی بزرگ به سوی سکونت دائمی انسان در ماه.

بازارهای نوین؛ از گردشگری فضایی تا محصولات ماهی

با رشد فناوری پرتاب های قابل استفاده مجدد مانند SpaceX و Blue Origin، سفر به ماه برای شهروندان عادی دیگر دورازذهن نیست.

گردشگری قمری می تواند به صنعتی چندمیلیارددلاری تبدیل شود؛ از تورهای مداری و اقامت کوتاه مدت در پایگاه های ماهی گرفته تا تولید محصولات تجاری با برند «ساخت ماه!»

سنگ های ماه، سوغاتی های فضایی، برنامه های تلویزیونی زنده از سطح ماه، و حتی جشن های سال نو بر فراز دهانه های درخشان، بخشی از بازارهایی اند که به زودی شکل خواهند گرفت.

ماه، سرمایه گاه آینده زمین

سفر به ماه دیگر یک ماجراجویی علمی نیست، بلکه سرمایه گذاری برای بقا و پیشرفت بشر است. ماه می تواند به آزمایشگاهی برای فناوری های نو، نیروگاه انرژی پاک، و پایگاهی برای پرش به سوی مریخ بدل شود. سرمایه گذاری در ماه یعنی گشودن دروازه ای به آینده ای که در آن، زمین تنها خانه بشر نیست.

در سکوت سپید و بی انتهای ماه، شاید پاسخ بزرگ ترین پرسش انسان نهفته باشد: چگونه می توان آینده را در آسمان ساخت؟

این خبر توسط سایت همشهری آنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : همشهری آنلاین