عارف 12 ساله؛ اعجوبه عرفان و معنویت دفاع مقدس

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبر ناب به نقل از همشهری - گروه فرهنگی: شهید رضا پناهی، عارف ۱۲ ساله ای است که شگرف ترین و عظیم ترین صحنه های از خود گذشتگی را در عمر کوتاه خود در دوران دفاع مقدس به نمایش گذاشت. او یکی از بزرگ مردان کم سن و سالی است که در دوران هشت سال دفاع مقدس با احساس مسئولیت و تعهد ناشی از عقبه معرفتی و بصیرتی منبعث از انوار تربیتی حرکت عظیم حضرت امام خمینی (ره)، توانست با وجود سن کم، خود را به جبهه های نبرد حق علیه باطل برساند و پس از مجاهدت و تلاش های بسیار، در خیل شهدای انقلاب اسلامی قرار گیرد. بی شک حرکت کم نظیر شهدای دانش آموز و دانشجوی ایران اسلامی در دنیا، می تواند حجت و الگویی تمام عیار برای نوجوانان و جوانان باشد، حرکتی که اکنون به یکی از جریان های اصلی در بیداری اسلامی منطقه تبدیل شده است. حجت الاسلام علیرضا پناهیان در یکی از سخنرانی های اخیر خود به عظمت این شهید نوجوان می پردازد و از او به عنوان اعجوبۀ عرفان و معنویت دفاع مقدس نام می برد. نوجوانی که در سن ۱۱ سالگی عاشق خدا شده است.

• خاطرات مادر از فرزند شهیدش

شهید رضا پناهی در سال ۱۳۴۸ در خانواده ای مذهبی در شهرستان کرج متولد شد، اما بیشتر از ۱۲ سال نتوانست سنگینی تن کوچکش را بر روح بزرگش تحمل کند و با اصرار، پدر و مادر خود را راضی کرد تا سرانجام در دوازدهمین سال زندگیش ابدی شود. برای آشنایی بیشتر با شهید نوجوان، کتاب «عارف ۱۲ساله» شامل خاطراتی از شهید نوجوان رضا پناهی منتشر شده که این روزها و همزمان با سالروز شهادتش توسط انتشارات شهیدکاظمی به چاپ چهلم رسیده است. شخصیت محوری این کتاب، شهیدرضا پناهی، عارف ۱۲ساله ای است که شگرف ترین و عظیم ترین صحنه های از خودگذشتگی را در عمر کوتاه خویش به نمایش گذاشته است. ستاره درخشان کلاس اول راهنمایی که عظمت روحی او به تنهایی می تواند عالمی را روشن کند. او سال۱۳۴۸ در شهرستان کرج متولد شد. در ۱۲سالگی خانواده را راضی کرد تا به جبهه برود. پس از جلب رضایت پدر و مادرش فرم تقاضای اعزام به جبهه را پر کرد ولی به خاطر سن کم از رفتن او ممانعت شد. شناسنامه اش را دستکاری کرد تا توانست وارد جبهه شود. شهیدپناهی در تاریخ ۲۷بهمن سال۱۳۶۱ در جبهه قصرشیرین به شهادت رسید. او عاشق شهادت و خدا شده بود و شهادت را راه رسیدن به خدا می دانست. ایمان و ایثار و تعهد و عشق و پایبندی او به ارزش ها، بزرگ ترین سرمایه اجتماعی برای تقویت باورهای دینی و ملی نوجوانان و جوانان است. در مجموع، کتاب عارف ۱۲ساله، روایتی از مادرانه های جوان شهید رضا پناهی است. مادری که روزی به حرم امام رضا(ع) رفت و از او فرزندی خواست تا در راه حق شهید شود. کمی بعد متوجه شد که باردار است. او فرزندش را از امام رضا(ع) گرفته بود و به همین دلیل هم نام رضا را بر او نهاد. رضا در نوجوانی شهید شد. او با شهادتش مادرش را به آرزویش رساند و در بهشت خداوند جای گرفت. او در کتاب عارف ۱۲ساله از همه چیز گفته است. از تولد پسرش و حال و هوای او در دوران کودکی؛ اخلاقیاتش و علائقش و... ؛خواندن کتاب عارف ۱۲ساله به ما کمک می کند روحیات او را بهتر بشناسیم. در قسمتی از وصیت نامه صوتی شهیدرضا پناهی آمده: «هدف من از رفتن به جبهه این است که اولا به ندای «هل من ناصر ینصرنی» لبیک گفته باشم و امام عزیز و اسلام را یاری کنم و آن وظیفه ای که امام عزیزمان بارها در پیام ها تکرار کرده که «هرکس که قدرت دارد واجب است که به جبهه برود» را می روم تا لبیک گفته باشم. آرزوی من پیروزی اسلام و ترویج آن در تمام جهان است و امیدوارم که روزی به یاری رزمندگان، تمام ملت های زیر سلطه آزاد شوند...»

• فهم و درک رضا از جهاد و جنگ

معصومه حمامی اصل، مادر شهید رضا پناهی، در خصوص ویژگی های فرزند شهیدش می گوید:« ویژگی که رضا را از همسن و سال هایش جدا می کرد، فهم و درک او از جهاد و جنگ بود. خیلی بیشتر از سن خودش می فهمید. مدت زیادی از شروع سال تحصیلی نگذشته بود که یک روز وقتی رضا از مدرسه به خانه برگشت، دیدم آشفته و نگران است. گفت: من تصمیم گرفته ام به جبهه بروم. اولش خیلی جدی نگرفتم؛ ولی وقتی متوجه شدم برای رفتن به جبهه مصمم است، سعی کردم او را از تصمیمش منصرف کنم. رو گفتم: تو هنوز کوچکی و توی جبهه دست و پاگیر میشی. نمی گم نرو. بذار کمی که بزرگ تر شدی، اون وقت برو. در جواب حرف من گفت: به شما ثابت خواهد کرد که اگر از نظر جسمی کوچکم، ولی قدرت این را دارم در جبهه با دشمنان بجنگم. رضا عاشق شهادت بود. آرام و قرار نداشت و دائمی گفت: می خواهم به جبهه بروم. خصوصاً بعد از آنکه امام دستور جهاد داده بود، می گفت: دیگر درنگ جایز نیست. چند روز بعد دیدم با التماس عجیبی نگاهم می کند و اجازه رفتن می خواهد. حالت خاصی داشت. گفت: من عاشقم. می دانستم منظورش چیست؛ اما خودم را به بی اطلاع نشان دادم. با خنده گفتم: عاشقی؟ عاشق هر دختری باشی، من دوست دارم در ۱۲ سالگی دامادی تو را ببینم. گفت: مادر همه چیز را به شوخی می گیری. ادامه داد: شما می دانی من عاشق چه کسانی هستم؟ عاشق خدا، ائمه و امام زمانم. می گفت: من عاشق الله امام زمان شدم و این عشق با هیچ مانعی از دلم بیرون نمی رود تا به معشوقم یعنی الله برسم. وقتی این جمله را گفت: خیلی منقلب شدم. وضو گرفتم و دو رکعت نماز خواندم و گفتم: خدایا، تو می دانی که رضای من چقدر عاشقت است، اگر تو می خواهی اگر تو هم عاشق رضای من هستی، به دل پدرش الهام کن که برای فرستادن رضا به جبهه پیش قدم شود.

این خبر توسط سایت همشهری آنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : همشهری آنلاین