رازگشایی از جادوی جالب موسیقی بوشهر در پشت پرده سیریا
به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبر ناب به نقل از خبرآنلاین - فاطمه پاقعله نژاد: طرفداران پروپاقرص گروه بوشهری «سیریا». هجدهم اسفند روز بوشهر است و این روزها هم که همهجا حرف از موسیقی بوشهری است و سیریا در میان بندهای بوشهری یکی از بهترین هاست.
همان گروهی که در تلفیق نی انبون و گیتار و نی جفتی و سنج و دمام می خوانند: «به قربون تو و چیشات بگردم…» همان ها که تقریبا یکی دو هفته پیش بود که اجراهای شان در فستیوال کوچه زیر باران مگا هیت شد و فضای مجازی را درنوردید. همان ها که محمد لاریان خواننده شان با ترانه و اکت هایش روی سن برای: «د س چشات، دِلِی دِلِی شعر یادُم رف» شهره شده است. همان که شعرش انگار یک نمایش کامل است. پسر بوشهری تئاتر خوانده ای که با گروهش روی جزئیات نمایشی آثارشان کار کرده اند. همان ها که اگرچه می خوانند اما انگار دارند مخاطب را در دل قصه غرق می کنند.
در اعماق عاشقانه های شان؛ «تو موهات دست… دِلِی دِلِی… شعر یادم ر» سالن تا مرز انفجار می رود. مراسمی که برای بزرگداشت بوشهر برگزار شده است. کنسرت نیست. سخنرانی دارد. کتاب های فرهنگی بوشهرشناسی را به حاضرین هدیه داده اند. فضایش کاملا بوی مدرسه دارد. حاضرین اما رفته اند در دل جمله جمله شعرهایی که خوانده می شود. محو در ریتمی که از آن سازهای بومی به زیبایی در فضا می پیچد. اینجا گروهی روی سن است که هنوز تعلق دارد به جریان فرعی موسیقی. آنها که بخشی از مارکت میلیاردی موسیقی پاپ نیستند. بازی مافیای صحنه را هنوز نمی دانند اما جریانی را ساخته اند که دیده شده اند و برای شان هستند جماعتی که بلیت می خرند و با تمام وجود به تماشای شان می نشینند.
محمد لاریان یکی ست مثل حیدو هدایتی، مثل مهدی ساکی، مثل طاها عمرانی، مثل وصال علوی، مثل هادی حدادی، رضا کولغانی، امیرحسین نبوی، ممرضا، گروه سُنگار، شیرازیس، پارامونت و بقیه بچه هایی که هر کدام گوشه ای از این مارکت را گرفته اند و پیش می روند. سیریا اما بی تردید چندگامی از بقیه پیش افتاده است. آنها که قصه را با نمایش درآمیخته اند، با چاشنی موسیقی رنگ پردازی اش کرده اند.
انگار تئاتر موزیکال شان را روی صحنه آورده اند. دو دهه قبل مرحوم رضا رستمی دبیر اسبق سرویس فرهنگی خبرآنلاین در روایتی از «تمرین آخر» تعزیه خوانی را از زبان استاد ناصر تقوایی این گونه توصیف کرد: «تعزیه یک اثر نمایشی است. زبانش شعر نیست، نثر هم نیست. نظم است. داستانی ست که به روایت شعرگونه اجرا می شود. بافت صحنه، رنگ صحنه و اجراها در کنار هم یک اثر متعالی را ایجاد می کنند.» وقتی به کنسرت می روی، آن هم یک کنسرت شاد احتمالا انتظارت فقط اجراهای شش و هشتی باید باشد اما سیریا قطعه ای دارد که غافلگیرت کند.
همان که پیش از اجرایش محمد لاریان می گوید: «می دانم آمدید ساعتی را کنار هم شاد باشیم اما تا غم نباشد قدر شادی های مان را از ته وجود لمس نمی کنیم.» حالا همه آنها که روی صندلی ها روبه رویش نشسته اند می دانند که نوبت اجرای «حجله» است. حتی آن زوج جوان عاشق که می گویند فقط چند هفته تا مراسم تشکیل زندگی جدیدشان مانده. آنها که انگار از همه بیشتر انرژی به سالن آورده اند. بیشتر دست گردان می کنند. شاید تنها کسی که در سالن نمی دانست چه کاری قرار است اجرا شود، پسرک خردسالی بود که پدر و مادرش غرق در لایو گرفتن بودند و او روی شانه های تماشاگر صندلی جلویی بازیگوشی می کرد.
همان جا که صدای دمام و سنج در سکوت مطلق سالن با صدای پر حزن خواننده در هم می پیچد: «هوای دریا خرابن، ننه م چشمش سیاهن، بوام امشو نیایه، ننه م بختش سیاهن… دریا سوغات آورده، بلا آورده، تا دم ساحل آورده، تا دم ساحل بوام آورده، زنا عروس آوردن، ننه م کشوندن تا دم ساحل، حجله نشوندن، تو دل ساحل یزله می خوندن: ای واویلا مبارک باشه… ای سوگوارون مبارک باشه…هق هق بارون مبارک باشه…دست ننه م حنا کنین، انگشتر حنا کنین… نعش بوام دست بگیرین… خدا خدا خدا کنین… واویلا مبارک باشه…» هم سرایی سازها و کل هایی که از سوی جمعیت کشیده می شود دیگر اسمش یک اجرای صحنه ای موسیقی نیست.
تو حالا در یک مراسم سوگواری بومی قرار گرفته ای. بخواهی هم نمی توانی خود را جایی بیرون از اسکله جفره ماهینی کنار ساحل بوشهر حس کنی. همان جا که از دل قایقی شکسته، دریا جنازه جاشویی پف کرده را به ساحل پس داده و داغ است که بر دل عشیره ماهی گیران نشسته. اینجاست که پرفورمنس لاریان و گروهش روی صحنه کامل می شود. اعضا سازهای شان رها کرده و هر کدام بخشی از اجرا را برعهده می گیرند. دو، سه نفرشان در کنار محمد لاریان دمام به دوش می اندازند و یکی دو نفرشان سنج به دست می گیرند و می نوازند و از مخاطب دل می برند. از مخاطب چه برمی آید؟ مخاطب اینجا نباید دمام را با دست زدن همراهی کند.
مخاطبی که سیریا را می شناسد و فرهنگ جنوب را، این نمایش جذاب را با کِل کامل می کند و چه باشکوه است این تصویر روی استیجی که استیج مناسب این کار نیست و نور کافی ندارد اما انگار همین موضوع غم بار بودن این قطعه را کامل تر می کند. خواننده جوان سیریا این قدر از تئاتر یاد گرفته که کنار رفتارهای اُوِر اکتش در پرفورمنس اجرا، چشم در چشم مخاطب روی صندلی ها ارتباط کلامی بگیرد و وارد بازی جذابیت شان کند و چه زیرکانه به وقت خواندن «میره ی ستاره» در اجرایی که اتفاقی به هشتم مارچ افتاده، بگوید: «چه اتفاقی بالاتر از این است که مردی را به شهرت زنش بشناسند. میره در فرهنگ ما یعنی شوهر. شوهر ستاره ترانه فولکی از فرهنگ ما جنوبی هاست. میره ستاره آجانی بوده که می شود راهزن. شاید چیزی شبیه رابین هود در فرهنگ عامه غربی…» یا جایی دیگر وقتی جمعیت می گویند شب بوشهر مگر بی خیام خوانی ممکن است؟ از سر ادب درباره فرهنگ خیام خوانی بگوید حرف هایی را که البته پیش تر هم از بچه های خواننده بوشهری شنیده ایم: «دوستان خیام خوانی خودش یک فرهنگ است. یک آیین است. تو نمی توانی در خیام خوانی بالاتر از مخاطب بایستی و برایش از اشعار خیام بخوانی. باید کنارش باشی. اصلا باید در بوشهر باشی و همان جا خیام بخوانی.
حقیقت هم این است که اصلا باید متخصصش باشی. همین طوری هر کدام از ما که صلاحیت اجرایش را نداریم.» او از مرتبه والای این سبک از موسیقی روی سن گفت و فقط اجرایش را با شعری از مولانا جلال الدین بلخی به پایان برد. یک پرفورمنس پر انرژی از: «بیچاره کسی که زر ندارد، وز معدن زر خبر ندارد، بیچاره دلی که ماند بی تو، طوطی است ولی شکر ندارد، دارد هنر و هزار دولت، افسوس که آن دگر ندارد…» ترانه ای که باز شور سالن را به اوج رساند و چه هوشمندانه خواننده با تغییری در بیت آخر: «خاموش که مشکلات جان را، جز دست خدای بر ندارد…» ختم کند و درست در اوج کف های بندری و جیغ و سوت جمعیت، او با یک کلمه همه اجرا را به پایان رساند: «خاموووش»
برای دسترسی سریع به تازه ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.این خبر توسط سایت خبرآنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.
منبع : خبرآنلاین
- عکس - استوری جالب شبنم مقدمی برای نانوای محله شان
- تغییر تیپ و چهره (سارای گرجی) سریال جیران بعد 4 سال ! - زیبا بود جذاب تر شد ! + عکس
- تصاویری جالب و خنده دار از پشت صحنه بازیگران سریال پایتخت - چقدر صمیمی و کاربلد!
- تغییر چهره محمد حمزه ای، یاور سریال فاصله ها بعد از 14 سال+عکس
- آرکان ترکیه ای، راننده بالن پایتخت، فامیلِ رحمتی از آب درآمد! - نسبت خانوادگی او با سید مهدی رحمتی چیست؟
- استایل زیبای مونیکا بلوچی - انگار نه انگار در آستانه 60 سالگی است!
- تغییرات نچرال ترین خانم بازیگر جوان سریال مادرانه بعد از 11 سال - همه عاشق هستی مهدوی شدند!
- تغییر حیرت انگیز الهام چرخنده بازیگر من یک مستاجرم بعد 23 سال ! + عکس تغییرات همه بازیگران سریال از ریما رامین فر تا بهاره رهنما
- عکس زایمان زن زیبای ارسطوی پایتخت ! - 14 سال کوچکتر از شوهرش+ بیوگرافی احمد مهران فر و تصاویر فوق جذاب
- قیمت رحم اجاره ای در ایران چند ؟! - دختران دهه هفتادی گرانترین + قیمت های هوش پران
- پوشش متفاوت زوج مجری تلویزیون لب دریا - این زن و شوهر معروف جقدر تغییر کردند!
- قشنگ ترین بازیگران ایرانی که عرب هستند - باورتان نمی شود + تصاویر و بیوگرافی
- سرنوشت تاسفبار بازیگر خردسال فیلم باشو غریبه کوچک بعد 40 سال+ بیوگرافی و تصاویر باورنکردنی
- عمو کاووس (نون خ) بالاخره خلبان ارتش بود یا نه ؟! - خودش با افتخار حرف آخر را زد ! + گفتگو و تصاویر جذاب ماشاءالله وروایی
- مینا مختاری شبیه فرشته ها با پسر بهرام رادان - عکس
- شباهت دردسر ساز این بازیگر به محمود احمدی نژاد - تغییرات محمود بصیری بازیگر سریال بدون شرح بعد 22 سال + تصاویر و بیوگرافی
- نمایشگاه کتاب رقیبی مثل فضای مجازی دارد
- چگونه کتاب مناسب با سلیقه خودمان را انتخاب کنیم؟
- سفر زائران اربعین با خودروی شخصی به عراق؟ - واکنش مهم یک مقام دولتی
- صداوسیما بازهم حقوق هنرمندان را نقض کرد - اعتراض خواننده سرشناس کُرد به استفاده غیرقانونی از آثارش در (نون.خ)
- ساعت طلای مسافر تایتانیک 91 میلیارد تومان در حراجی فروخته شد
- پخش سریال (حشاشین) در ایران ممنوع شد
- تنبیه بدنی دانش آموز در سریال مطرح - حرمت معلم را به چوب حراج نزنید ..
- تکلیف پخش سریال جدید حسن فتحی مشخص شد
- پوستر زیبای باشگاه رم با تصویر سردار آزمون در کنار دیبالا
- 7 هزار نفر از هنرمندان توانخواه، عضو صندوق اعتباری هنر هستند - توزیع عادلانه امکانات میان هنرمندان، یکی از مصادیق عدالت فرهنگی است
- میزان جوایز نقدی ششمین همایش مطالعات فیلم کوتاه تهران اعلام شد
- چهره های سرشناس سینما داور جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی شدند