پدر شهید مدافع حرم با شهادت به دیدار فرزندش رفت - زندگینامه شهید مصطفی عبداللهی و پسرش مرتضی

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبر ناب به نقل از همشهری - سردار شهید مصطفی عبداللهی، پدر شهید مدافع حرم مرتضی عبداللهی، که اخیراً، ۱۶ اسفند ۱۴۰۳ در حادثه ای در یکی از مراکز نیروی دریایی سپاه پاسداران در تهران به شهادت رسید، از پیشکسوتان عرصه ایثار و شهادت و فرماندهان تخریب نیروی دریایی سپاه در دوران دفاع مقدس بود. او در خانواده ای مذهبی رشد کرد و همواره تأکید بر تربیت دینی فرزندان داشت. در خاطراتش درباره تولد مرتضی می گوید که به دلیل هم زمانی با شهادت امام جواد (ع)، نام شناسنامه ای او را محمد گذاشتند، اما در خانه او را مرتضی صدا می کردند.

فرزندی که پیش از پدر عروج کرد

شهید مرتضی عبداللهی، فرزند دوم خانواده، ۹ اسفند ۱۳۶۶ در محله نظام آباد تهران به دنیا آمد. او از کودکی علاقه مند به اهل بیت (ع) بود و برای دفاع از حرم اهل بیت (ع)، دوره های تخصصی مانند غواصی، پاراگلایدر و راپل را گذراند. پس از این دوره ها، با پدرش که خود از فرماندهان دفاع مقدس بود، برای اعزام به سوریه صحبت کرد و عازم سوریه شد و در نهایت به عنوان مدافع حرم به شهادت رسید. بر اساس زندگی شهید مرتضی عبداللهی، کتاب «هواتو دارم» به قلم محمدرسول ملاحسنی تالیف و منتشر شده و با تقریظ مقام معظم رهبری همراه است. انتشار این تقریظ باعث افتخار و غرور خانواده شهید و علاقه مندان به این شهید بزرگوار شده است. شهید مصطفی عبداللهی با تربیت فرزندی چون مرتضی، نشان داد که عشق به اهل بیت (ع) و دفاع از حریم آنان، مسیر روشنی برای رسیدن به کمال انسانی است.

زندگی شهید مرتضی عبدالهی در کتاب«هواتو دارم»

کتاب«هواتو دارم» از دوازده فصل تشکیل شده و قصّه زندگی شهید مهندس مرتضی عبداللهی است که از سال ۱۳۸۵ شروع می شود و در سال ۱۳۹۷ تمام می شود؛ روایت دوازده سال از زندگی پُرپیچ وخم و مملو از لحظه های ناب یک قهرمان. داستان از یک خواب شروع می شود؛ خوابی که سرچشمه تغییرات اساسی در یک انسان است؛ خوابی که همسر او قبل از ازدواجشان می بیند و تحوّل عجیبی را در او ایجاد می کند. همسر مرتضی با اسم مستعار «ستاره» راوی داستان زندگی آن ها است. ماجرای خواستگاری مرتضای بیست ساله را تعریف می کند: «... چیزی که برایم خیلی جالب بود این بود که مرتضی تکلیفش با خودش روشن بود، هدفش مشخّص بود، می دانست از زندگی چه می خواهد. برایم خیلی هیجان انگیز بود که پسری با این سنّ وسال بخواهد این قدر پخته و حساب شده حرف بزند. صداقت و اطمینان خاطر را در حرف های یک پسر بیست ساله می دیدم و از همان ابتدا، این انرژی مثبت من را گرفت و محبّت خاصّی به مرام و صداقت و سادگی آقامرتضی پیدا کردم که نه کار داشت، نه سرمایه، نه درسش تمام شده بود، ولی کاملاً شفّاف بود؛ بی هیچ شیله پیله ای.» مرتضی آن موقع دانشجوی سال سوّم مهندسی عمران بود. بعد از کش وقوس های فراوان، در آذرماه سال ۱۳۸۷ عقد می کنند و مهرماه سال ۱۳۹۰ و در شب ولادت حضرت معصومه (سلام الله علیها) سر زندگی مشترکشان می روند.

این خبر توسط سایت همشهری آنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : همشهری آنلاین