بایرن و پاریس قهرمان شدند؛ به طور قطع از همین حالا می توان پیش بینی کرد!

به گزارش سرویس بین الملل خبر ناب به نقل از همشهری - سری آ و بوندس لیگا هفته اول خود را سپری کرده اند و لالیگا، لیگ یک و لیگ برتر، هفته دوم را. در آلمان و فرانسه به طور قطع از همین حالا می توان پیش بینی کرد که بایرن و پاری سن ژرمن دوباره قهرمان می شوند. در لیگ های دیگر قضیه کمی پیچیده است. بیایید پیش بینی و تحلیل کنیم.

آرسنال قهرمان می شود! درست است که ناف توپچی ها را با نایب قهرمانی بریده اند اما با این ترکیبی که این فصل در اختیار دارند، چیزی غیراز قهرمانی به آنها نمی آید. آرسنال هفته اول را با پیروزی در زمین منچستریونایتد در یک بازی چرک آغاز کرد و سپس نوبت پیروزی ۵بر صفر مقابل لیدز تازه وارد رسید. آرتتا به قدری در هر پست بازیکن دارد که هر چیزی غیراز قهرمانی، بی عرضگی او را نشان می دهد. مدعی بعدی چلسی است که با فتح جام جهانی باشگاه ها و لیگ کنفرانس و کسب سهمیه لیگ قهرمانان اعتمادبه نفس و اعتباری ویژه به دست آورده است. ده ها بازیکن در اردوی چلسی هستند و انزو مارسکا یک فوتبال زیبا را از هر ۱۱بازیکنی که به زمین بفرستد، می گیرد و تیم قابلیت آن را دارد که ۴ترکیب مختلف مقابل حریفان بچیند.

مدعی بعدی منچسترسیتی است. آنها در بدترین فصل شان هم که واقعا بد بازی می کردند، سوم شدند. گواردیولا از زمستان گذشته به این سو تقریبا به اندازه یک تیم، بازیکن جدید خریده است. دی بروینه، گریلیش و یکی دو نفر دیگر رفته اند. خریدها کم بود، دوناروما هم قرار است بیاید. با یک دروازه بان شش دانگ مثل او، حتی فکر کردن به قهرمانی هم کاری بیهوده نیست. آرسنال و چلسی چنین دروازه بان هایی ندارند، شرط لازم برای قهرمانی، داشتن یک دروازه بان عالی است و با ادرسون و ترافورد نمی شود قهرمان شد. سیتی در هفته دوم طبق معمول به تاتنهام باخت و این تیم را هم مدعی کرد. تاتنهام که طلسم جام نگرفتن را در لیگ اروپا شکسته، با سرمربی جدیدش –توماس فرانک- که از برنتفورد آورده، در قامت یک مدعی نشان داده است. حمله آنها به سهمیه های لیگ قهرمانان است. تاتنهامی ها در حالت عادی پنجم می شوند اما شاید این فصل رده بالاتری هم برای آنها در دسترس باشد.

لیورپول، مدافع عنوان قهرمانی به اندازه فصل قبل خوب نیست. ژوتا در تصادفی درگذشت، لوییس دیاس به بایرن و داروین به الهلال و آرنولد به رئال مادرید رفته اند، اما بازیکنان گران قیمتی جذب شده اند، مثل فلوریان ورتس، اکیتیکه، فریمپونگ، کرکز و احتمالا یک مهاجم دیگر. صلاح هم مثل همیشه هست. اما با توجه به عمق ترکیب تیم های مدعی دیگر، شانس لیورپول برای قهرمانی کمی کمتر است.

منچستریونایتد که نشان داده داخل بازی نیست. با اینکه آنها ۲۲۵میلیون یورو پول بی زبان را برای خرید ۳مهاجم ۱۰-۱۲میلیونی مثل ششکو، کونیا و امبوما هزینه کرده اند، ولی به جایی نمی رسند. یونایتدی ها هفته اول ناسزاوارانه مقابل آرسنال شکست خوردند اما خوشحال بودند! هفته دوم از پس فولام هم برنیامدند. این تیم اصلا هافبک ندارد. کاسمیرو در سن بازنشستگی است، اوگارته در حد تیم های لیگ برتر پرتغال هم نیست و حتی از پس دادن یک پاس کوتاه هم برنمی آید. کوبی ماینوی جوان و محصول آکادمی باشگاه، مورد اعتماد روبن آموریم نیست. برونو فرناندز که مقابل فولام پنجمین پنالتی اش را در لیگ برتر خراب کرد، در هر بازی فقط برای دقایقی خوب است. برای خرید میسن ماونت ۷۰میلیون یورو پول حرام شده، اما ۳سال است که فوتبال او به پایان رسیده. روبن آموریم در ۲۹بازی با یونایتد در لیگ برتر فقط ۲۸امتیاز کسب کرده که از فاجعه هم فراتر است. او نمی تواند این تیم نفرین شده را درست کند و ابزار کافی هم برای این کار ندارد. غیراز خط هافبک که خالی است، این تیم دروازه بان درست و حسابی هم ندارد. بایندیر، دروازه بان ترکیه ای انگار در عمرش دروازه بانی نکرده و هنگام ارسال ها و کرنر مثل کسی می ماند که دارد فیلم ترسناک تماشا می کند. به قدری دروازه منچستر برای بایندیر گشاد است که انگار کسی داخل چارچوب نیست. اونانا کمی از او بهتر است اما به قدری اشتباه دارد که در بزنگاه ها تیم را به باد فنا می دهد. منچستر در بهترین حالت می تواند در رده ششم تا هشتم جدول قرار بگیرد.

پاری سن ژرمن پس از لغزش در فینال جام جهانی باشگاه ها(شکست ۳بر صفر از چلسی) و برد ناحق در ضربات پنالتی سوپرجام اروپا مقابل تاتنهام، تا حدی افت کرده است، با این حال داخل خاک کشور، حریفی برای خودش نمی بیند. ۲پیروزی یک بر صفر ناپلئونی مقابل تیم های آنژه و نانت در حالی برای این تیم به دست آمده که تیم های حریف برای اولین بار در تاریخ، هیچ شوتی به سمت دروازه پاریسی ها نزدند. تیم های لیون و استراسبورگ هم ۶ امتیازی هستند اما فعلا بگذارید سرشان گرم باشد. پاریس با اختلاف زیاد قهرمان می شود. حتی ستاره های مربی فوق العاده ای مثل دی زربی در مارسی هم نمی توانند خطری برای قهرمانی پی اس جی ایجاد کنند.

بایرن مونیخ هفته اول را با پیروزی ۶ بر صفر بر یکی از رقبای سال های اخیر خودش یعنی لایپزیش آغاز کرد. در این بازی اولیسه ۲گل زد، لوییس دیاس یک گل و هری کین هت تریک کرد تا تعداد گل هایش (۶۶) برای بایرن مونیخ از تعداد بازی هایش (۶۵) برای این تیم بیشتر شود. با رفتن ژابی آلونسو از لورکوزن به رئال مادرید و آمدن دانشمندی به نام اریک تن هاخ که از تیم جوانان یک باشگاه برزیلی هم می بازد، بایر لیگ را با شکست خانگی مقابل تیم هوفنهایم آغاز کرد و عملا از کورس رقابت خارج شده است. این تیم ستاره هایی مثل فلوریان ورتس و فریمپونگ(لیورپول)، ژاکا (ساندرلند) و یوناتان تاه (بایرن) را از دست داده و پول این انتقال ها را در اختیار تن هاخ گذاشته تا یک سری بازیکنی که فقط خودش می شناسد، بخرد. لورکوزن هیچ شانسی برای قهرمانی ندارد. دورتموند هم هفته اول را با تساوی ۳-۳در زمین سن پائولی آغاز کرد. هدف آنها هم قهرمانی نیست، می خواهند آن بالاها باشند و در لیگ قهرمانان هم تا مراحلی بالا بروند و اگر شد در تابستان بعدی چند بازیکن به باشگاه های بزرگ اروپایی قالب کنند. بعید است اینتراخت که این همه ستاره از دست داده یا اشتوتگارت و لایپزیش بتوانند با بایرن رقابت کنند.

رئال و بارسا هر دوبازی نخست خود را بردند. بارسا در هفته اول تیم ۹نفره مایورکا را شکست داد اما فلیک از بازی تیمش راضی نبود. بارسا هفته دوم هم در همان نیمه اول ۲گل از لوانته عقب افتاد و در وقت اضافه پایان بازی برای گل به خودی بازیکن حریف صبر کرد تا ۳بر ۲برنده شود. رئال مادرید هم این هفته با ۲گل امباپه و یک گل وینیسیوس ۳بر صفر تیم اویدو را که پس از نزدیک به ۲ دهه ونیم غیبت به لالیگا برگشته شکست داد، بعد از پیروزی خفیف یک بر صفر در هفته اول مقابل اوساسونا. در لالیگا که ۱۸تیم ۱۱نفره دفاع می کنند، کار بارسا و رئال به یک اندازه سخت است. رئال با سرمربی جدیدش که از آنچلوتی و زیدان تاکتیکی تر است، باید راهی برای باز کردن لایه های متعدد دفاعی تیم هایی که به اصطلاح «لو بلاک» و پرس از پایین بازی می کنند، پیدا کند. اگر وینیسیوس و رودریگو مثل قبل باشند، مشکلی نیست اما آنها با خود واقعی شان فاصله دارند. برای همین همه بار گلزنی روی دوش امباپه است که ۳گل در ۲بازی زده. در بارسا خلاقیت را یامال به تیم اضافه می کند تا تیم از اتوبوس های حریفان رد شود. در کل در لالیگا رقابت بین همین ۲تیم خواهد بود. بارسا به خاطر اعتماد به نفسی که پیدا کرده و بی رحمی بیشتری که نسبت به رئال مقابل حریفان دارد، بخت نخست قهرمانی است. اتلتیکومادرید هم برای تماشا آمده است. تیم دیگو سیمئونه با آن همه خرید تازه، از ۲بازی ابتدایی لیگ تنها یک امتیاز به دست آورده است. بیلبائو هم می تواند رقابت کند، اما برای کسب رتبه سومی.

در این لیگ واقعا چیزی مشخص نیست. ناپولی کونته را دارد که فصل قبل برای قهرمانی این تیم کافی بود. تیم آنها امسال تقویت شده است و حالا کوین دی بروینه را هم دارند و باز هم بخت نخست قهرمانی محسوب می شوند. تنها مشکل این است که مثل فصل گذشته فارغ از بازی های اروپایی و متمرکز روی لیگ نیستند. آنها باید بخشی از انرژی خود را در لیگ قهرمانان هم بگذارند.
آث میلان آلگری را برگردانده و لوکا مودریچ را هم جذب کرده تا این بازیکن در آستانه ۴۰سالگی به پیرترین بازیکن تازه وارد تاریخ سری آ تبدیل شود. میلان هفته اول ۲بر یک از تیم کرمونزه کام بک خورد و باخت. کدام مدعی قهرمانی را سراغ دارید که مقابل تیمی با چنین نامی شکست بخورد؟

اینترمیلان به خاطر ترکیب یکدست و بازیکنانی که سال ها کنار هم بازی کرده اند، هنوز بخت اول شدن است. مشکل اینجاست که میانگین سنی تیم بالاست و آنها سیمونه اینتزاگی، سرمربی موفق خود را که ۲نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را برایشان آورده است، از دست داده اند و با کریستین چیوو شاید فعلا نتوانند در قامت مدعی اصلی ظاهر شوند. یوونتوس هم چون مربی بزرگی ندارد و ایگور تودور را از تیم های پایه به خدمت گرفته، نمی تواند شانسی فراتر از ۲-۳فصل اخیر داشته باشد. آاس رم با گاسپرینی حرف هایی برای گفتن خواهد داشت، اما جام برای آنها فعلا زود است.

با این اوصاف پیش بینی می شود در آلمان، فرانسه، اسپانیا و ایتالیا قهرمان ها تکراری باشند. اما همه جذابیت فوتبال به این است که پیش بینی پذیر نیست. ببینیم چه پیش می آید.

منبع: روزنامه همشهری

این خبر توسط سایت همشهری آنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : همشهری آنلاین