
اگر زیاد بخندی!
به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبر ناب به نقل از خبرآنلاین - بیانیه ای از سوی کمسیونی به نام کمسیون صندلی صادر شده که بر اساس آن کسی حق ندارد روی صندلی بنشیند چه در رستوران، سینما یا حتی پارک و اتوبوس. افراد معترض به این بیانیه، همراه با یک سرباز وظیفه که میزان اختیاراتش از مبصر مدرسه هم کمتر است، در کیوسک پلیس منتظر هستند که شاید مقام مسئول از راه برسد و برای بیانیه کمسیون صندلی توضیحی داشته باشد!
همیشه انتظار حوصله آدم ها را سر می برد و حتی مصمم ترین افراد هم بعد از آنکه سوالشان را پرسیدند و نارضایتی هایشان را ابراز کردند، در صدد یافتن راهی خواهند بود برای پرکردن زمان انتظار. این چنین است که افراد معترض با هم ارتباط می گیرند و از تعامل همین آدم های لنگه به لنگه در کیوسک پلیس است که موقعیت های کمیک ایجاد می شود و از همان ثانیه های اول، دندان های نخندترین و سمج ترین تماشاگرها هم نمایان می شود.
اما نمایش که تمام شد، دلت که خوش شد پول بلیت را دور نریخته ای، شاد و خندان که به خانه رسیدی، کم کم متوجه می شوی دیالوگ ها و اتفاقات این نمایش تو را خندانده اند چون کپی دقیق و ظریفی از واقعیت زندگی ما هستند؛ درست مثل وقتی که کسی با دقت و ظرافت چیزی را تقلید می کند که همیشه جلو چشمت بوده اما به جزئیاتش توجه نکرده بودی، مثلا وقتی که برادرت، چنان ادای پدربزرگ را در می آورد که انگار همه عمرش کاری نداشته جز نگاه کردن به زبان بدن و نحوه حرف زدن پدربزرگ یا مثلا همکارت که خیلی ظریف و حساب شده، ادای رئیس را در می آورد و همه روده بر می شوند.
سرخوشی بعد از تماشای «بیانیه کمسیون صندلی» وقتی کاملا محو می شود که می فهمی، با آدم های این نمایش هم دردی یا به عبارتی موقعیتی که آدم های نمایش در آن گرفتار شده اند، اصلا هم عجیب و غریب نیست؛ آیا پیش نیامده که یک نهاد ناآشنا که گویی تا دیروز حتی وجود نداشته، بیانیه ای صادر کند و بر اساس آن اولین و ساده ترین حق شهروندان سلب شود و از پلیس هم کاری ساخته نباشد؟ مگر جز این است که همین موقعیت ابزورد، مختصات زیست ما در این جغرافیا و این تاریخ را ترسیم می کند. پس عجیب نیست اگر شیرینی آن همه قهقه و خنده، جایش را به تلخی بدهد. اینجاست که باور می کنی به قول قدیمی ها نباید زیاد خندید چون بعدش غصه می آید اما قدیمی ها نمی دانستند یا نگفته بودند که غصه های ما همیشه هستند، جایی نمی روند، فقط وقتی زیاد می خندیم برای مدتی فراموششان می کنیم و راستش ما به شوخی های «بیانیه کمسیون صندلی» می خندیم چون خرابی ها را دیده ایم و اندوه را می شناسیم.
نمایش «بیانیه کمسیون صندلی» در چهارمین دوره اجرا، در تماشاخانه ملک به صحنه رفته و پیشنهاد می کنم، اگر جایی اسم گروه تئاتر «دماغ قرمز» را دیدید حتما بلیت نمایششان را بخرید؛ ضرر نمی کنید حتی اگر کارتان به اشک و اندوه بکشد.
این خبر توسط سایت خبرآنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.
منبع : خبرآنلاین