ویدیو - پسرخاله فرح پهلوی - بارها شاهد خیانت فرح به شاه بودم - با ازدواج فرح و شاه پای منم به دربار و سفرهایشان باز شد !

به گزارش سرویس پلاس خبر ناب به نقل از رکنا - ثریا خون بختیاری در رگهایش بود به اضافه تربیت فرنگی که به او روحیه مخصوص داده بود و شاه هم نتوانسته بود دست از زن بازی هایش بردارد و بالاخره کار به طلاق و جدایی رسیده بود و بعد از این جدایی در همۀ ایران مسأله زن گرفتن شاه و اینکه چه کسی بعنوان ملکه به دربار خواهد رفت مطرح بود.

احمدعلی مسعود انصاری (متولد 1327) اقتصاددان ایرانی و از خویشاوندان فرح پهلوی است که پیش از انقلاب اسلامی روابط بسیار نزدیکی با دربار پهلوی داشت. او پس از انقلاب نیز مدت ها مشاور مالی خانوادۀ پهلوی بود که البته این رابطه نهایتا به دلیل اختلافات حقوقی و مالی قطع شد.

احمدعلی مسعود انصاری (نفر اول از راست) و فرح (نفر سوم از راست) در دوران نوجوانی

در ویدیویی که مشاهده کردید صحبتهای احمدعلی مسعود انصاری درباره رسوایی اخلاقی فرح دیبا را شنیدید و در ادامه نیز گزیده ای از کتاب خاطرات او با عنوان «من و خاندان پهلوی» را می خوانید که در آن دربارۀ ازدواج فرح و شاه و ورود خودش به دربار سخن گفته است:

دوازده ساله بودم و دوره دبستان را می گذراندم که این خبر در فامیل پیچید که فرح کاندیدا شده که به همسری شاه درآید. چند سالی بود که شاه از ملکه ثریا جدا شده بود و آنطور که بعهدها فهمیدم اشرف در این جدایی نقش مهمی بازی کرده بود. بخصوص که ثریا بچه دار نشده بود و از طرفی به خانواده سلطنتی و خواهر و برادرهای شاه اعتنایی نداشت.

او خون بختیاری در رگهایش بود به اضافه تربیت فرنگی که به او روحیه مخصوص داده بود و شاه هم نتوانسته بود دست از زن بازی هایش بردارد و بالاخره کار به طلاق و جدایی رسیده بود و بعد از این جدایی در همۀ ایران مسأله زن گرفتن شاه و اینکه چه کسی بعنوان ملکه به دربار خواهد رفت مطرح بود.

آن وقت ها صحبت دختر علا بود وصحبت دختر فلاح و بعضی نامهای دیگر و رجال قوم هم هر کدام که دختری در خانه داشتند تمهیداتی به خرج می دادند که شاید همای بخت روی بام خانۀ آن ها بنشیند. اما تقدیر چیز دیگری می خواست و در سفر شاه به فرانسه دوشیزه فرح دیبا که در آن موقع در پاریس درس آرشیتکت می خواند، به وسیله اردشیر زاهدی و شهناز و با تمهید مقدماتی به شاه معرفی و مورد پسند قرار گرفت.

طبعاً افراد فامیل و مخصوصاً مادر بزرگم اولین کسانی بودند که خبر این ازدواج به گوششان رسید والبته همه خوشحال شدند. بخصوص که فکر می شد دوشیزه فرح فرزند و فرزندانی از شاه ببار خواهد آورد، که اگر پسر باشد به سلطنت خواهد رسید و خانواده ما دارای موقعیت ممتاز و دائمی خواهند شد.

به هر تقدیر، زمانی که شاه با دوشیزه فرح، یعنی دختر خالۀ مادر من، ازدواج کرد، همانطور که قبلاً گفتم، نزد پدر بزرگ و مادربزرگ خود که خالۀ فرح بود زندگی می کردم و یکی دو سال که از ازدواج آن ها گذشت پای من هم که نوجوانی بودم و خصوصیات اخلاقی خودم را داشتم به دربار باز شد و مخصوصاً تابستان ها که شاه و شهبانو به قصر تابستانی شان در نوشهر می رفتند یکی از کسانی را که حتماً با خود می بردند من بودم.

در حقیقت من تنها خویشاوند مادری فرح بودم که در جمع یاران نزدیک خانواده سلطنتی بودم، البته آقای رضا قطبی پسر دایی شهبانو هم از افراد نزدیک بود ولی او بیشتر به وظایفی که در تلویزیون به او سپرده بودند می پرداخت، اگر چه ظاهراً سمت مدیر کل بازرسی دربار را هم داشت. به هر حال برای من نوجوان این سفرها لذت زیادی در برداشت.

در کاخ نوشهر همه جور وسیله تفریح بود و من که قبلاً دیدار شاه برایم یک رؤیا بود اینک در کنار او خود را به آب دریا می زدم. با او رو در رو و بی رودربایستی حرف می زدم و او سر به سرم می گذاشت و شوخی می کرد و من با او قایق سوار می شدم و با سایر بچه های هم سن و سال خود که معمولاً برادرزاده ها وخواهر زاده های شاه بودند، بازی می کردم و ایام تعطیلات را با خوشی و بازی گوشی سپری می کردیم.

. . . شاه و همسرش هر کدام برای خودشان دوستانی داشتند و سرگرمی ها و تفنن هایی مورد علاقه شان بود که در وقت فراغت و پایان کار روزانه یا ایام تعطیلات به آن می پرداختند. در آن زمان دیگر آن صورتک رسمی و تشریفاتی از چهره شان برداشته می شد و در محیط خصوصی دیگر حاجب و دربانی هم نبود و البته تنها افراد برگزیده و نزدیک می توانستند در این حلقه وارد شوند.

فرح دیبا و جوادی