سکانس عاشق شدن هوتن شکیبا در تاسیان - معنی تاسیان و مروری بر قسمت اول یک عاشقانه جذاب از قلب دهه پنجاه

به گزارش سرویس پلاس خبر ناب به نقل از رکنا - این روزها با پخش سریال تاسیان ، این واژه گیلکی توجه بسیاری را جلب کرده و بسیاری از مخاطبان کنجکاو هستند که بدانند تاسیان چه معنایی دارد.

تاسیان یعنی چه؟

تاسیان یک واژه گیلکی است که به احساس غم و اندوه ناشی از دوری یا نبودن کسی اشاره دارد.

این واژه بیشتر در گیلان برای توصیف افرادی به کار می رود که به شخصی وابسته و دلبسته اند، اما به دلایلی مانند مرگ یا فاصله، از او دور شده اند.

معمولاً این کلمه در روابط عاشقانه کاربرد دارد و به حالتی اشاره می کند که فرد به دلیل فراغ، انگیزه ای برای انجام هیچ کاری ندارد.قصه های عاشقانه برای روایت در قالب یک سریال، جذابیت های بسیار داشته و به راحتی قابلیت گسترش در عرض را دارند. به همین خاطر هم پلتفرم های نمایش آنلاین داخلی بخش مهمی از سریال های خود را در این قالب روایت کرده و اغلب هم مورد توجه مخاطبان خود قرار می گیرند. عشق نیز به عنوان تم اصلی آن با دیگر تم های مشهور فیلمنامه نویسی تلفیق شده و در سریال تاسیان به کارگردانی تینا پاکروان تازه ترین سریال پلتفرم فیلیمو مورد استفاده قرار گرفته است.

در قسمت اول تاسیان چه گذشت

در قسمت نخست کار با عنوان ده شب، ابتدا شخصیت های اصلی و مکمل که تعداد زیادی هم دارند به تماشاگر معرفی شده و قصه براساس دختری به نام شیرین شکل می گیرد. دانشجوی ادبیات دانشگاه تهران با پدری کارخانه دار و اصالت تهرانی در نیمه نخست دهه پنجاه که دانشجوها اغلب پس زمینه سیاسی داشتند. سکانس افتتاحیه سریال جایی که خدمه خانه منوچهر نیمه شب مشغول کندن چاله ای هستند، تعلیق مناسبی داشته و ذهن تماشاگر را به سمت و سوی آثار جنایی-معمایی می برد. جایی که در نهایت به شادی پدر و دختر بابت تولد دومی پیوند می خورد. اشتباه در رنگ جلد کتاب شیرین در چاپخانه هم ایده خوبی برای باز کردن پای امیر (کارگر چاپخانه) به قصه است که علاقه ای یکطرفه در آن جریان دارد و باب داستانکی را باز می کند. معرفی امیر هم به خوبی انجام شده و با آمدن برادرش به چاپخانه برای چاپ اعلامیه ای ممنوعه، فضا برای خلق نقطه عطف قسمت اول فراهم می شود.

بخش مهمی از جذابیت های قسمت نخست به ارجاع های پی در پی پاکروان به فضای سیاسی و فرهنگی میانه دهه پنجاه برمی گردد. آن هم به شکلی باورپذیر که هم می توان دانشجویان دانشگاه تهران را باور کرده و هم آدم هایی از جنس منوچهر و خانواده اش را که کارخانه داری سفره دار است. در عین حال، پاکروان ادای دین تمام عیاری به بهرام بیضایی کرده و بخش مهمی از سکانس پایانی قسمت نخست را به صحبت های او در انستیتو گوته اختصاص داده است. با انتخاب بازیگری که شباهت ظاهری خوبی با این فیلمساز شاخص سینمای ایران داشته و جنس دیالوگ ها نیز نزدیک به چیزی است که انتظار آن را داشته ایم. در عین حال اشاره ای گذرا هم به حضور عباس کیارستمی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کرده است که برای تماشاگر کنجکاوی برانگیز جلوه می کند.

شیرین به عنوان دختری از طبقه مرفه دهه پنجاه که ریشه های فرهنگی نیز دارد، خوب نوشته شده و به عنوان قهرمان سریال متقاعدکننده به نظر می رسد. در طرف مقابل، امیر هم شخصیت پیچیده و در عین حال کنشمندی دارد که می تواند به شیرین پیوند خورده و عشق را به عنوان تم اصلی کار تقویت کند. منوچهر هم دیگر شخصیت کلیدی تاسیان است که معرفی اش به خوبی انجام شده و داستانک عاشقانه ای هم با خود دارد. از بین شخصیت های مکمل هم می توان به بابک و دوستان همکلاسی شیرین اشاره کرد که نزدیک به مستندات تاریخی آن سال ها هستند البته با مقداری دخل و تصرف و تخیل نویسنده که طبیعی و اجتناب ناپذیر هم به نظر می رسد. پاکروان که علاقه و در عین حال تسلط اش بر روایت های تاریخ معاصر را در سریال خاتون نشان داده، در اینجا هم تصویری باورپذیر از کمرکش دهه پنجاه ارائه کرده است. از فضای دانشگاه تهران تا مهمانی تولد شیرین که برخلاف بسیاری از سریال های مرتبط با این بازه زمانی، متقاعدکننده به نظر می رسد. تاسیان به مانند خاتون سریال پربازیگری است که نسل های مختلفی را در کنار یکدیگر قرار داده است. از بابک حمیدیان و هوتن شکیبا تا مهران مدیری و پانته آ پناهی که همگی در قسمت نخست حضور دارند. ستاره اصلی تاسیان هم کسی جز مهسا حجازی نیست که پیش از این سریال، نقش اصلی در کارنامه خود نداشته است. با این حال به لحاظ فیزیک و چهره، متناسب با نقش بوده و شخصیت شیرین می تواند سکوی پرتاب او در آینده باشد.