کاهش شدت معلولیت،شائبه اقدام عمدی بهزیستی برای کاهش هزینه ها

به گزارش سرویس اجتماعی خبر ناب به نقل از خبرآنلاین - رویا بابائی: با اینکه سازمان بهزیستی چند سالی است مدعی اجرای ICF و تعیین علمی و دقیق شدت معلولیت افراد دارای معلولیت است اما آشفتگی و بی نظمی موجود در فرآیند ارزیابی معلولیت ها و کاهش بدون دلیل شدت معلولیت افراد موجب شده تا شائبه کاهش عمدی شدت معلولیت، به منظور کاهش خدمات و هزینه های سازمان بهزیستی به افراد دارای معلولیت جان بگیرد.

بسیاری از افراد دارای معلولیت اظهار می کنند هنگام تمدید کارت هایشان، با کاهش سلیقه ای شدت معلولیت مواجه و بلافاصله پس از آن از بخش زیادی از خدمات و حمایت های بهزیستی محروم می شوند.

شائبه حذف سیستماتیک برای محرومیت از خدمات بهزیستی ، حجم بالای بی برنامگی، اشتباهات مکرر و تصمیم گیری های سلیقه ای، این سوال را ایجاد کرده که: آیا بهزیستی عامدانه در حال کاهش شدت معلولیت افراد است تا آنها را از چرخه حمایت ها حذف کند و هزینه هایش را کاهش دهد؟!

کاهش شدت معلولیت
 
سمیه .ز می گوید: من از بدو تولد محدودیت بینایی داشتم و محدودیتم با افزایش سن بیشتر می شود و الان که ۴۰ سال دارم تقریبا ۹۰ درصد بینایی ام را از دست داده ام بااین حال سال گذشته شدت معلولیت مرا از خیلی شدید به شدید کاهش دادند و من در اعتراض به این اقدام به مددکارم گفتم منتظر شفا گرفتن ما هستید و چون شفا پیدا نمی کنیم معلولیتمان را به صورت دستی کم می کنید؟ لابد سال بعد هم می خواهید معلولیتم را تا سطح متوسط کم کنید.

بهروز.ح نیز با معلولیت جسمی_حرکتی شدید بیان می کند: سال ها پیش در اثر سانحه تصادف از ناحیه هر دو پا آسیب دیدم و حالا سال هاست با دو عصا حرکت می کنم اما چندی پیش شدت معلولیتم را از شدید به متوسط کاهش دادند و در بیان علت آن گفتند: طبق اصول ICF معلولیت شما متوسط است.

وی ادامه می دهد: این در حالیست که شدت معلولیت بسیاری از معلولان در طول زمان با استهلاک بدن و افزایش سن، شدیدتر شده و توانایی بدنشان افول می کند و در نتیجه معلولیتشان شدت می یابد نه کاهش. اگر مبنای بهزیستی ICF
است پس باید این موارد هم در نظر گرفته شود مگر اینکه ICF بهانه ای باشد برای کاهش تعداد معلولان مسمول دریافت خدمت و کاهش هزینه های بهزیستی .

عدم ارتباط تخصص کارشناسان با حوزه معلولیت

عدم وجود کارشناسان متخصص و آگاه به اصول ICF در کمیسیون های پزشکی را می توان از دلایل کاهش شدت معلولیت افراد دانست .

همچنین برخی کارشناسان به جای بررسی دقیق هر پرونده به طور کلیشه ای از کدهای ثابت و تکراری استفاده می کنند که همین عامل دقت و عدالت را از سیستم حذف کرده و عدم نظارت و مدیریت اصولی بر فرآیند تعیین شدت معلولیت، به هرج ومرج در تصمیم گیری ها دامن زده است.

اختلاف نظر بین مدیران بهزیستی  

گواه دیگر اشکال در تعیین شدت معلولیت افراد، وجود اختلاف نظر در ستاد بهزیستی کشور است . در میان مدیران و کارشناسان ستادی این سازمان برداشت های متفاوتی از ICF وجود دارد که به تصمیم گیری های متناقض منجر می شود.

تشخیص های سلیقه ای

باید گفت جابجایی کارشناسان و تغییرات مکرر در ترکیب آنها موجب بی انگیزگی و کاهش کیفیت بررسی ها شده و به جز این عامل هم باید اذعان داشت بسیاری از کارشناسانی که در کمیسیون ها فعالیت دارند، تخصص مرتبط با ارزیابی وضعیت معلولیت ندارند و صرفاً بر اساس تجربه شخصی تصمیم گیری می کنند.

عدم کارایی ICF در ایران

اما در کنار این موارد باید پذیرفت که ICF در ایران کارایی واقعی ندارد و به عبارت دقیق تر این سیستم در ایران نتوانسته کارایی خود را نشان دهد و در عمل، تبدیل به ابزاری پر از تناقض و خطا شده است.