انتشار برای نخستین بار - متن گفت وگوی روحانی و پوتین درمورد سوریه - روسیه از چه زمانی پشت اسد را خالی کرد؟

به گزارش سرویس بین الملل خبر ناب به نقل از خبرآنلاین - مجله آگاهی نو در شماره اخیر خود در گزارشی درباره سقوط دولت بشار اسد، متن مذاکره حسن روحانی و ولادیمیر پوتین، رؤسای جمهور ایران و روسیه درباره سوریه در سال ۱۳۹۲ را برای اولین بار منتشر کرده است.

در بخشی از گزارش مفصل آگاهی نو آمده است:

در ۲۲ شهریورماه ۱۳۹۲ حسن روحانی که تازه رئیس جمهور ایران شده بود به بیشکک پایتخت جمهوری قرقیزستان رفته بود تا در اجلاسیه سازمان همکاری های شانگهای (محور شرق جدید با دو کانون روس و چین) شرکت کند. در این روز حسن روحانی برای اولین بار در مقام رئیس جمهوری ایران با رئیس جمهوری روسیه ولادیمیر پوتین دیدار کرد. دیدار با چهل دقیقه تأخیر آغاز شد که رسم پوتین برای معطل نگهداشتن رهبران جهان بود. روحانی اما از رسم پوتین آ گاه بود و او نیز به محل ملاقات نرفت تا منتظر پوتین نماند و در محل اقامت خود نشسته و سپرده بود به محض آمادگی رئیس جمهور روسیه به او اطلاع دهند تا همزمان به اتاق مذاکره برسند. پوتین البته بعد از ملاقات طولانی با روحانی (که یک ساعت و بیست دقیقه طول کشید) سعی کرد تأخیر خود را جبران کند و برای بدرقه روحانی تا پای ماشین رئیس جمهوری ایران بیاید.

بیست دقیقه اول این دیدار عمومی و با حضور دیگر مقامات دو کشور بود و یک ساعت بعد از آن خصوصی و دو نفره. در پایان جلسه دو رئیس جمهور پس از بحث های هسته ای، درباره سوریه حرف زدند.

روحانی از پوتین پرسید:

- در سوریه چه کار می خواهی بکنی؟

پوتین در جواب با لحنی مردد گفت:

- فکر می کنی می شود اسد را نگه داشت؟

روحانی پاسخ داد:

- بله می شود؛ اما با اصلاحات.

پوتین: چگونه؟

روحانی: سوریه کشوری طایفه ای است. شکاف اصلی میان علوی ها و سنی هاست و کردها در برابر حکومت های تندور؛ سنی و نهضت های رادیکال سلفی و به طور مشخص اخوان المسلمین سوریه (برخلاف اخوان المسلمین مصر) افراطی هستند، به علوی ها پناه می آورند که سکولارند. علوی ها بر ارتش هم تسلط دارند و با مسیحی ها با ملایمت برخورد می کنند. حزب بعث سوریه هم سکولار است. به آزادی های اجتماعی مردم کاری ندارد. در این وضعیت فقط اسد است که می تواند وحدت سوریه راحفظ کندو هیچ جایگزینی هم ندارد. ما هم خیلی تلاش کردیم جایگزینی پیدا کنیم اما نه ما که حتی فرانسوی ها و انگلیسی ها و حتی شما روس ها هم جایگزینی ندارید.

پوتین اما بر سخنش اصرار کرد:

- بعید است اسد بماند.

روحانی هم حرفش را تکرار کرد:

- جایگزین کیست؟ ارتش جز از اسد فرمان نمی برد.

در اینجا رئیس جمهور روسیه حرف مهم تری زد:

- اگر اسد را بزنند چه؟

روحانی: سوریه بهم می ریزد و باید از او محافظت شود.

پوتین: من برای تأمین اسلحه اسد هیچ مشکلی ندارم.

روحانی: کمک تسلیحاتی کافی نیست، باید کمک سیاسی کرد.

در نهایت رؤسای جمهور دو کشور به پیشنهاد پوتین توافق کردند نمایندگانی ویژه در امور سوریه تعیین کنند که به برنامه ریزی درباره آینده اسد بپردازند.