روزنامه اصولگرا: فستیوال کوچه با خاموش شدنش، درس همبستگی ملی داد - دیدید برخورد امنیتی با چنین مراسمی چه زیان هایی دارد؟

۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۴ - ۰۷:۳۹ زمان مطالعه : 2 دقیقه

سرویس فرهنگ و هنر - وقتی فستیوال کوچه در اوج شور و هیجان خیابانی ناگهان خاموش شد، هیچ‌کس تصور نمی‌کرد این سکوت خودجوش، بلندترین فریاد همدلی باشد.

روزنامه خراسان نوشت: برگزارکنندگان این رویداد شادمانه، بی آن‎که منتظر مجوز یا ارزیابی های رسمی بمانند، محورهای اجرایی را به احترام سوگ جان باختگان بندرعباس متوقف کردند؛ اقدامی فراسوی سیاست رسمی که نشان داد در بزنگاه بحران، قدرت اجماع فرهنگی می تواند از ساختارهای رسمی و اداری پیشی بگیرد.

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبر ناب به نقل از خبرآنلاین - فستیوال کوچه بر اساس ایده شهروندِ کنشگر شکل گرفت؛ الگویی که میدان را برای تعامل بی واسطه هنر و جامعه ارائه می کند و به هر فرد امکان می دهد خود را در بازنمایی خلاقانه زندگی محلی بوشهر سهیم بداند. این تجربه فرهنگی، نه تنها به بازآفرینی هویت های منطقه ای کمک می کند، بلکه نشان می دهد چگونه مشارکت جمعی و سرمایه اجتماعی، پایه های جامعه را در مواجهه با ناملایمات، قدرت بخش و مقاوم می سازد.

ساختار رسمی همواره با نگرانی مربوط به «از دست رفتن کنترل فرهنگی» و «شکستن چارچوب های امنیتی و اخلاقی» به این گونه اجتماعات نگریسته است. درواقع بیم آن را دارد که با کاهش نظارت دولتی، مسیر سرایت رفتارها و سبک های زندگی غیربومی به منطقه باز شود و تمرکز قدرت در شکل دهی به هنجارهای جمعی کاهش یابد. این دلواپسی ها، سرآغاز گفت وگویی ضروری درباره تعادل میان خودسازمان دهی اجتماعی و چارچوب های نظارتی است. در این حالت بدون تضعیف خلاقیت مردمی، منافع مشترک ملی نیز حفظ می شود. جایی که دستگاه‎های رسمی به جای محدودیت صرف، باید به خلاقیت برسند و چارچوب‎هایی برای تعامل و اعتمادسازی در مواجهه با تنوع فرهنگی ایجاد کنند.

تصمیم به خاموشی جشن، جلوه ای از خودآگاهی جمعی بود؛ خودآگاهی ای که معتبرترین مجوز آن، قضاوت و وجدان عمومی است نه دستور یک مقام اداری. این لحظه نمادین، نشان داد که قوام همبستگی اجتماعی در ایران تنها در سایه تنوع سلیقه ها تجلی می یابد، نه در یکنواختی. وقتی کوچه های شهر به سکوت نشستند، شاهرگ های تجربه مشترک ما در برابر درد ملی به تپش افتاد.

از منظر جامعه شناسی سیاسی، این لحظات خاص، گام مهمی در بازخوانی رابطه دولت و شهروندان است. به جای برخورد امنیتی، می توان با اعتماد به ظرفیت های خودسازمان دهی اجتماعی در کنار نظارت های متعارف، از این مناسک جمعی به عنوان راهی برای تقویت سرمایه اجتماعی بهره برد. خودجوشی و اصالت این عزای دسته جمعی، ارزشمندتر از هر برنامه ای است که پس از تدوین دستورالعمل های پیچیده در اتاق های جلسات رسمیت می یابد.

«فستیوال کوچه» به ما آموخت که همدلی و همبستگی، محصول احترام به تفاوت ها و اعتماد متقابل است. اگر ساختارهای رسمی بتوانند با طراحی چارچوب‎های اعتمادمحور، فضای بیشتری برای کنش های فرهنگی مردمی باز کنند، می توانند حلقه های اتحاد را نه با اراده از بالا، که با پویایی و انگیزه از پایین برقرار سازند. این همان درسی است که رفتار دلنشین مردم کوچه محور در روزهای عزای بندرعباس به ما ارائه کرد. در نهایت، تنوع نقطه قوت یک ملت است، نه تهدید؛ و همبستگی در شرایط بحرانی، معیار بلوغ اجتماعی است.

این خبر توسط سایت خبرآنلاین منتشر شده و خبر ناب صرفا آن را به اشتراک گذاشته است.

منبع : خبرآنلاین